Χωρίς ρυθμό, μέτρο. Σκοτάδι, μόνο σκοτάδι.
Μια βόλτα στον έξω κόσμο, για να νιώσω ότι ακόμη ζω ανάμεσα τους. Φωνές και γέλια, κόρνες, αυτοκίνητα και καφετέριες, πόρνες, ναρκωτικά. Σκοτάδι, μόνο σκοτάδι. Όλα γύρω μου είναι ευδιάκριτα κι ας μην υπάρχουν φώτα. Δυστυχώς βλέπω καθαρά, για αυτό δώσε μου να πιω. Κανε τον κόσμο να γυρίσει ανάποδα. Θέλω να πέσουμε από ψηλά και να βυθιστούμε στο ατέρμονο χάος.
Κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους κουμπώνομαι, περιμένω την αλλαγή, νιώθω την αλλαγή, γίνομαι η αλλαγή, αλλά κανένας δεν το κατάλαβε. Πονάει το κεφάλι μου πιο συχνά και τα ημερολόγια που γράφω κατά καιρούς λογοκρίνονται από εμένα. Το διάβασμα μου κάνει καλό ή κακό; Όσο διαβάσω γίνομαι όλο και πιο απελπισμένος. Βλέπω την κατάσταση με το τρίτο μάτι.
Όλοι γελάνε και χαίρονται, όσο ένα καινούργιο πραξικόπημα ετοιμάζεται. Όλοι γελάνε και χαίρονται, όσο κάποιοι σε ένα δωμάτιο πεθαίνουμε από τα φρικτά τους γέλια. Ο κόσμος θα πρεπε να πονάει. Ο κόσμος θα πρεπε να λυσσάει και να σκοτώνει. Δεν πρέπει να ξαναβγώ από το σπίτι. Δεν μπορώ να ακούσω άλλα γέλια.
Δώσε μου πλαστικό φαγητό και πλαστικές ασχολίες, να κοιμάμαι στον ξύπνιο μου, μέχρι να έρθει η αλλαγή. Και αν δεν έρθει; Το ξέρεις και το ξέρω, ότι η αλλαγή που χρειαζόμαστε, δεν θα έρθει ποτέ. Χάσαμε την μάχη και περιμένουμε να χάσουμε τον πόλεμο.
Χωρίς ρυθμό, μέτρο. Σκοτάδι, μόνο σκοτάδι.
Μια βόλτα στον έξω κόσμο, για να νιώσω ότι ακόμη ζω ανάμεσα τους. Φωνές και γέλια, κόρνες, αυτοκίνητα και καφετέριες, πόρνες, ναρκωτικά. Σκοτάδι, μόνο σκοτάδι. Όλα γύρω μου είναι ευδιάκριτα κι ας μην υπάρχουν φώτα. Δυστυχώς βλέπω καθαρά, για αυτό δώσε μου να πιω. Κανε τον κόσμο να γυρίσει ανάποδα. Θέλω να πέσουμε από ψηλά και να βυθιστούμε στο ατέρμονο χάος.
Κλεισμένος σε τέσσερις τοίχους κουμπώνομαι, περιμένω την αλλαγή, νιώθω την αλλαγή, γίνομαι η αλλαγή, αλλά κανένας δεν το κατάλαβε. Πονάει το κεφάλι μου πιο συχνά και τα ημερολόγια που γράφω κατά καιρούς λογοκρίνονται από εμένα. Το διάβασμα μου κάνει καλό ή κακό; Όσο διαβάσω γίνομαι όλο και πιο απελπισμένος. Βλέπω την κατάσταση με το τρίτο μάτι.
Όλοι γελάνε και χαίρονται, όσο ένα καινούργιο πραξικόπημα ετοιμάζεται. Όλοι γελάνε και χαίρονται, όσο κάποιοι σε ένα δωμάτιο πεθαίνουμε από τα φρικτά τους γέλια. Ο κόσμος θα πρεπε να πονάει. Ο κόσμος θα πρεπε να λυσσάει και να σκοτώνει. Δεν πρέπει να ξαναβγώ από το σπίτι. Δεν μπορώ να ακούσω άλλα γέλια.
Δώσε μου πλαστικό φαγητό και πλαστικές ασχολίες, να κοιμάμαι στον ξύπνιο μου, μέχρι να έρθει η αλλαγή. Και αν δεν έρθει; Το ξέρεις και το ξέρω, ότι η αλλαγή που χρειαζόμαστε, δεν θα έρθει ποτέ. Χάσαμε την μάχη και περιμένουμε να χάσουμε τον πόλεμο.
Χωρίς ρυθμό, μέτρο. Σκοτάδι, μόνο σκοτάδι.