Κυριακή 26 Φεβρουαρίου 2017

Γαζί

          Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Αφιερώνω αυτό το κομμάτι στο σφάλμα και στους θεατρίνους του. Ει και που 'σαι; Η Ρώμη καίγεται, γαμιόλη!

Beat: Venef 
Recorded @ Pineline Music Lab


Είναι χαζοί όσοι νομίζουν ότι ο θάνατος,
είναι ότι χειρότερο μπορεί να τους συμβεί.
Και μια ζωή ανεμελιάς, περνά σε μια στιγμή,
με την ελπίδα ότι ο θάνατος αργεί.
Είναι χαζοί όσοι νομίζουν ότι ο θάνατος,
είναι ότι χειρότερο μπορεί να τους συμβεί.
Από το κέντισμα το σώμα σου θα μοιάζει με γαζί,
με την ελπίδα ότι ο θάνατος θα 'ρθει.

Δημιουργώ το μουντό σου ουρανό.
Έχω ένα δαίμονα που γράφει ότι πω.
Δεν φέρνω ευθύνη που αναπνέω, πες τον κόσμο δειλό!
Όλοι απ' την ίδια μήτρα παιδιά, μα μόνο εγώ το κακό
Με λένε μίασμα οι φίλοι και απαντάω με ένα, Yo!
Είναι η εκδίκηση για μένα πιο αναγκαία απ' το νερό.
Πες με κατεστραμμένο, μπας και καταστραφώ.
Έχω ένα όπλο στον μπουφάν και καθόλου μυαλό!
Με μάθανε μικρό να προσέχω το τι θα πω,
γιατί ότι πεις, δημιουργείται αντανάκλαση στο υλικό.
Παιδί από γειτονιά, ματιά και ξυλοδαρμό,
γιατί όταν ήμουνα "Α ου", με κάναν οι "Α ου" σηκωτό.
Έχω σημάδια από την νιότη μου και βιογραφικό.
Αφήνεις περιθώρια σε περιθωριακό,
γυρνώ μέσα στην Ρώμη σαν παιδί γραφικό.
Είμαι ιλλεγκαλιστής μέσα στον Οχετό!

Το ξέρω με μισείς, όσο περίπου με θαυμάζεις.
Θα μάθεις απ' τις ρίμες μου αρκετά για να με κράζεις.
Κλέψε τις ιδέες μου. Κλέψε μου τους στίχους.
Θα πάρεις ότι βρεις, μα ποτέ σου δεν θα μου μοιάσεις
Έχω την "ΡΩΜΗ" στο μυαλό μου σαν άλλον κανένα,
κι άσε τα να κλαίνε τα ποζέρια στην αρένα.
Γράψε δέκα ερωτικά, σε σπαστά φοιτητικά
στο δίνω για σκυλάς, χώνεις ποιοτικά.
Η "παρτιζάνα" σε παράτησε, γελάω με το αλίμονο.
Τι φταίει αυτή που εσύ την είχες αντικείμενο;
Οι φίλοι σου στο Πύργο δεν σε ξέρουν.
Οι φίλοι σου στα Γιάννενα σε θέλουν με τα πόδια σου να τρέμουν.
Οι φίλοι στην Αθήνα κάνουν ραπ για την κονόμα.
Όταν σ' ανοίξω το κεφάλι, εκεί να δείτε βρώμα.
Οι φίλοι σου μεθάν και τραμπουκίζουνε στα Εξάρχεια.
Για όσους σφίγγονται, ξέρω κόλπα πανάρχαια.
Πείτε στον αυτόνομο, που πάσχει από ανασφάλεια,
να ζητήσει απ' το μπαμπά για την μηχανή του ασφάλεια.
Όσοι δεν σταματάν απλά με μια μπουνιά,
σταματάν με δύο ή με τρεις, ή για τα καλά.

Η ιστορία έχει τραβήξει πολύ,
το να σε φάω μου 'χει γίνει εμμονή,
μου λένε φίλοι καλοί, να σε τσακίσω να ηρεμήσω, μα άμα βγάλεις φωνή,
θα σε κεντήσω και θα μπω φυλακή.
Έχω σαν στόχο το κράτος και όσους το παίζουν φρουροί.
Πονό βαθιά για τους ανθρώπους που πονάνε στην γη.
Είμαστε γιοι παρατημένοι μέσα στην κλινική,
παρακάλα να με δέσουν πριν σε κάνω αλοιφή.
Κι είναι ξωπίσω μου τρελοί, όχι σαν τους δικούς σου.
Δαίμονες φρικτοί, του κόσμου σου του παιδικού σου.
Ρώτα γύρω αν έχω πλάτες, πόσο ψήνονται για φάπες.
Έχω αδέρφια και συντρόφους, εσύ εισόδους και πελάτες.
Μια μαγαζιά, μια αναρχία, μια ΚΚΕ,
μια ολοκληρωτιστής, μια νεοφιλελέ.
Το σφάλμα δεν μιλά καλά τα κινηματικά.
Έσπασα την "ΡΩΜΗ" όταν ζήτησες ποσοστά!

Παρασκευή 3 Φεβρουαρίου 2017

Live: Οικονομικής ενίσχυσης καταλήψεων @ Κάνιγγος 22, 2/3


          Παρασκευή 2/3 (δλδ σήμερα) παίζουμε για την οικονομική ενίσχυση των καταλήψεων Κάνιγγος 22 και Ζαΐμη 11. Θα παίξουμε αυστηρά κομμάτια "Nova Roma" από τον νέο δίσκο που ετοιμάζουμε. Ενημερώνω ότι θα υπάρχει distro όπως και σε κάθε live που συμμετέχω. CD, ραφτά, μπλούζες, κείμενα και στίκερς για όσους θέλουν να στηρίξουν και οικονομικά την δημιουργία μας. Παραθέτω το κείμενο που έγραψε η συνδιοργάνωση σχετικά με το live. Τα λέμε σε μερικές ώρες.

"LIVE ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ ΚΑΤΑΛΗΨΕΩΝ ΚΑΝΙΓΓΟΣ 22 ΚΑΙ ΖΑΙΜΗ 11

Η αύξηση των ανθρώπων που μεταναστεύουν προς την Ευρώπη έβαλε επί τάπητος την αναγκαιότητα να στεγαστούν. Πέρα από τις απελάσεις, τους βασανισμούς και τις δολοφονίες στα σύνορα, το κράτος προτείνει σε αυτούς τους ανθρώπους στρατόπεδα συγκέντρωσης (ανοικτά ή κλειστά) απομακρυσμένα από τις πόλεις, ώστε να μην τους γνωρίσουμε ποτέ, να μην ακουστούν ποτέ, να μη δράσουν ποτέ, με σκοπό να διατηρηθεί η εθνική σταθερότητα. Να διατηρηθεί, δηλαδή, η ενότητά μας με αφεντικά και πολιτικούς για την καλύτερη δυνατή εκμετάλλευση όλων μας. Οι καταλήψεις κτηρίων δίνουν τη δυνατότητα στους μετανάστες και τις μετανάστριες να μένουν και να συνδιαμορφώνουν μαζί μας, φτιάχνοντας έτσι δυναμικές πολυφυλετικές κοινότητες.

Καταλήψεις συνήθως αποτελούν κτήρια που “κλέβουμε” από το κράτος, την εκκλησία, τους πλούσιους ή/ και τους εξαφανισμένους γενικά ιδιοκτήτες. Μέσα στους απελευθερωμένους χώρους των καταλήψεων εμείς ορίζουμε τις σχέσεις μας και τους όρους συμβίωσής μας από την αρχή, ενώ, ταυτόχρονα, οι άδειοι χώροι που γεμίζουν με ζωή γίνονται πολύ-εργαλεία, μας δίνουν τη δυνατότητα
να αγωνιστούμε και να δημιουργήσουμε. Έτσι, διοργανώνουμε διάφορες εκδηλώσεις και συγκεκριμένα στην περίπτωσή μας συναυλίες. Χωρίς “είσοδο”, ώστε να μην αποκλειστεί αυτός/ή που δεν έχει να πληρώσει, αλλά με ελεύθερη εισφορά, ώστε να ενισχυθούν οι χώροι μας ή να βγάλουμε λεφτά για τα διωκόμενα και φυλακισμένα συντρόφια μας. Γι αυτό το σκοπό στους χώρους μας υπάρχει μπαρ και πάγκοι με διάφορα πράγματα. Επίσης, δεν υπάρχει εκμετάλλευση εργαζομένων, αλλά συνεργασία μεταξύ όλων των συμμετεχόντων χωρίς κάποιον ειδικό να μας καθοδηγεί, αλλά με αυτό-οργάνωση στη βάση της ισότητας. Κατά τη διάρκεια της συναυλίας ο κόσμος που τη διοργανώνει περιφρουρεί τα χαρακτηριστικά της και τη σωματική ακεραιότητα όσων βρισκόμαστε εκεί.

Περιφρουρούμε τα σώματά μας και τις εκδηλώσεις μας απέναντι σε μπάτσους, φασίστες και κανίβαλους. Οι κανίβαλοι είναι διακριτοί από τον τρόπο που δε σέβονται τη συλλογική μας δουλειά και ούτε εμάς τις ίδιες/ ους. Είναι αυτοί που έχουν αυτοσκοπό την επιβολή και συνήθως είναι μάτσο άντρες-σεξιστές που σκανάρουν συμπεριφορές, τρόπους κίνησης και έκφρασης. Η επιβολή ξεκινάει
από τα επίμονα κοζαρίσματα, τα “τυχαία” χουφτώματα, τον ασφυκτικό τρόπο που “φλερτάρουν”, το βρισίδι που ρίχνουν σε όποια αρνηθεί τα αντρικά τους προνόμια μέχρι και το ξύλο σε κατάσταση “ερωτικής απογοήτευσης” ή και απλά μέθης. “Ψάχνουν φλώρους για να δείρουν και πουστράκια να τα κάνουν άντρες και γενικά μας γαμάνε όλες και όλους”. Φυσικά τέτοιες συμπεριφορές δε θα γίνουν
ανεκτές. Στο συγκεκριμένο live όμως ανεκτές δε θα γίνουν ούτε σεξιστικές και ομοφοβικές ρίμες στα μικρόφωνα.

Πιστεύουμε ότι τα λόγια, ειδικά στο ραπ, όντας κατά κύριο λόγο ανδροκρατούμενος τρόπος έκφρασης, δεν είναι απλά αντανάκλαση της πραγματικότητας, αλλά δημιουργούν επίσης την πραγματικότητα. Η χρήση θηλυκών χαρακτηριστικών ως βρισίδι από τα χέρια που κρατούν μικρόφωνο, πέρα από το ότι αποδέχεται την θηλυκότητα και το γυναικείο φύλο ως κάτι φυσικά κατώτερο, ενισχύει επίσης αυτή την καταπίεση, αφού το παραμύθι φτιάχνει τις αντίστοιχες συμπεριφορές απέναντι στην θηλυκότητα και στις γυναίκες. Επίσης, η χρήση τέτοιων εκφράσεων δείχνει και έλλειψη σεβασμού απέναντι σε αυτές και αυτούς που έχουν ξεκαθαρίσει (ή και όχι) ότι αυτός ο λόγος είναι επιθετικός, τους προσβάλλει και τους περιθωριοποιεί.

Ο σκοπός μας δεν είναι να αποκλείσουμε κάποιον, αλλά δυστυχώς μέσα σε ένα κόσμο κοινωνικών ανταγωνισμών ο καθένας και η κάθε μία διαλέγει μπάντα. Χωρίς να θεωρούμε ότι έχουμε το αλάθητο ή ότι είμαστε καθαροί από τις παραπάνω εξουσιαστικές συμπεριφορές, προσπαθούμε να βελτιωνόμαστε και επιλέγουμε να είμαστε με όσες και όσους αντιστέκονται στην μπότα που πατάει πρώτα το κεφάλι τους και σίγουρα δεν επιλέγουμε το δικό τους αποκλεισμό.

Πολιτική κατάληψη στέγης Κάνιγγος 22
Μαύρο Πολύχρωμο, εγχείρημα από το χώρο πολύμορφης δράσης αναρχικών, Ζαΐμη 11
Αντισεξιστική ομάδα Ditto
Οχετός"