Σάββατο 23 Μαΐου 2020

Το τανγκό του σατανά


Lyrics/Raps: τομίασμα, Брус
Produced/Mixed/Mastered by: G the Friendly Ghost
Recorded by: τομίασμα@ Ιερό

Δεν γεμίζει ένα κενό χαρτί από κενό μυαλό.
Δεν γράφω για κοινό, δεν έχω κάτι μαζί τους κοινό.
Δεν έχω θεό, κανένανε δεν προσκυνώ. Εγώ είμαι εγώ!
Σαν έμενα δεν γνωρίζω άλλο,
για αυτό με διακινώ. Γράφω/προσβάλω.
Βάζω πλάνο, να πετύχω το μεγάλο από μικρό.
Στο beat επάνω ψάλλω, σε σέρνω στο χορό,
μέχρι το θεό που έχεις μέσα σου να διαβάλω.
Η αίρεση στο σύστημα, μόλυσμα στο οικοσύστημα,
μου βγάλανε την πιστή μα, έτσι κι αλλιώς δεν πίστευα.
Νήστευα αντι-σπέ, την τράπεζα την λήστευα,
έχω νιότη πολυτάραχη, κατόρθωσα τα απίστευτα.
Γύρω είναι μαλακισμένα.
Μη μιλάς για μένα, άμα δεν μιλάς σε μένα.
Δεν μετράω την άξια σου σε ράτσα, είτε μπράτσα.
Δεν είμαι ο πιο σκληρός, στον πιο σκληρό άλλαξα την φάτσα.
Άτσα, μάγκα, στάκα, μη με ενοχλείς.
Δεν με νοιάζει αν θέλεις να πιεις.
Δεν με νοιάζει τι θέλεις να πεις.
Αν δεν σε ξέρω μη με χαιρετάς.
Γαμήσου, πριν να γαμηθείς.
Όλες οι λέρες, θέλουν να γίνουν αστέρες.
Έχω σχέση με την εξέλιξη, τώρα ανταλλάζω βέρες.
Έχω στείλει σε φάκελο σφαίρες.
Μισείς την δουλειά, δεν σου φταίνε πουθενά οι Δευτέρες.
Από μικρό μου λέγαν θα 'ρθουν καλύτερες μέρες,
όσο γυρίζω με το τσιμέντο στις μπετονιέρες.
Φλερτάρω με τα ύψη, αν θες σε πάω και στοίχημα.
Θαμμένος σε εργοτάξιο, σαν εργατικό ατύχημα.
Ένα ποσοστό θαμμένο στην στατιστική σας.
Απολυμένος λόγο πτώση της παραγωγής σας.
Συναινέστε με την σιγή σας.
Μέχρι τότε, σαμπότ στην μηχανή σας.

Όταν είμαι στο δωμάτιο ακούω φωνές!
Τρυπάνε το κεφάλι μου και πιο πολύ πεισμώνει.
Αρχίζω ψάχνω τι να φταίει απ' το χθες,
μα τελικά οι φωνές έρχονται από το σαλόνι.
Κι όσο περνούν τα χρόνια η φτώχεια μεγαλώνει.
Η φτώχεια μας κυκλώνει. Η φτώχεια μας θολώνει.
Η φτώχεια μας παλεύουμε να σας κυκλώσει το λαιμό.
Αυτό θα μας πωρώσει! Ζώντας μετά την πτώση,
έτσι θα πάω στην κόλαση. Στην κόλαση έχω φίλους και είναι τόσοι!
Για αυτό δεν θα μ' αγχώσει, έχω γνώση.
Θα ανοίξουμε μικρόφωνα να χώσει, με δυο κουπλέ να στρώσει.
Κι εγώ δεν πίστευα, πιστεύω, μα τώρα πια πιστεύω!
Αυτό δεν με εμποδίζει τα ταμεία τους να κλέβω.
Κι η μαμά μου δεν χτυπάει εισιτήρια,
έχουμε μπόλικα από νοσηλείες εξιτήρια.
Όταν γεννήθηκα η σελήνη είχε σβήσει.
Το ότι γεννήθηκα είναι πρόβλημα, όχι λύση.
Τις αμαρτίες έκανα δεύτερη φύση,
δεν φοβήθηκα ποτέ, φέρε οποίον θες να τις μετρήσει.
Τις πιο πολλές φορές ξέρω πως το παράκανα,
για αυτό φλερτάρω συχνά με το πάνω διάζωμα.
Να βρω την ηρεμία μου και τι δεν θα 'δινα.
Προς το παρόν, χορεύω ταγκό με το σατανά.
Τις πιο πολλές φορές ξέρω πως το παράκανα,
για αυτό φλερτάρω συχνά με το πάνω διάζωμα.
Να βρω την ηρεμία μου και τι δεν θα 'δινα.
Προς το παρόν, μιλώ την αργκό με το σατανα.

Τρίτη 5 Μαΐου 2020

Σε τα μας;


Lyrics/Raps/Rec: τομίασμα @Ιερό
Produced by: Lumipa
Mixed/Mastered by: G the Friendly Ghost
Illustration: Ishmam
Graphic Design: Sootsprite

Τα παιδάκια μεγαλώσαν και γρυλίζουν.
Μάθανε να χαλάν ότι αγγίζουν.
Μάθαν πώς μπορούνε να κάνουνε ζημιά,
μα θα μάθουν πως οι δρόμοι δεν χαρίζουν. 

Έχω κάνει λάθη, μπρος μου κόκκινος καπνός, γύρω τάφοι. 
Ξένος σε κλεμμένα εδάφη.
Δεν πίνω, να μην μου γυρνάνε μπάφοι.
Έχω νου καθαρό, 
νιώθω αρούρι σε γρανάζι και είμαι από τον Οχετό.
Εκατό τοις εκατό. 
Μαύρο ποινικό, παιδί περιθωριακό.
Είμαι ο ιός της Πανδώρας. Είμαι η κόρη του Ρα.
Μπροστά μου η police δεν φτουρά.
Του 'πα σε σπαστά πλατειακά, 
ότι εδώ είμαστε true, όχι υποκουλτούρα.
Αν ήρθες για ζημιά έχει ουρά.
Πες του δεν ξεχνώ, να μην μιλάνε στη σούρα,
ειδάλλως θα λάβουνε τα πυρά, 
τα λέμε εύκολα και ωμά, μα πάντα ταπεινά. 
Εδώ οι μύτες που σηκώθηκαν, σπάσαν για τα καλά.
Ακόμα αχνίζουν απ' την άσπρη κι όλοι σπρώχνουνε κιλά.
Δεν είστε fly homeboys, ούτε οδηγάτε rolls-royce.
Ένα αμάξι του πατέρα σου, το πήρε όλο το σόι σου.
Στο δρόμο δεν μιλάς με λεφτά. 
Μπορείς ότι λες να το εννοείς; Να 'χεις ματιά.
Αν λες και κάνεις τόσο! Το respect μου θα στο δώσω.
Άσε τα πολλά για τους πολλούς και πες θα ιδρώσω.
Αν θέλω τ' αύριο να χτίσω, πρέπει να ματώσω.
Πρώτα τα παπούτσια μου στο δρόμο αυτό να λιώσω.
Αν νιώσεις, θα σε νιώσω και έχω τρέξει για όλους.
Έχω πίσω μου Ρωμαίους, ακόμα σέρνω διαόλους.
Από Πάτρα μέχρι Γιάννενα. Αθήνα-Σαλονίκη. 
Απο Γευγελή στο Dam, πίσω Κυψέλη στο νοίκι.

Κάνε μου θέμα για θέαμα, κάνοντας θέαμα τα θέματα
και μετά λέμε τα βλέμματα κάνουν εκθέματα. 
Λύνω το θέμα γιατί έχω αποθέματα, 
κι έχω θέμα με τα ψέματα.
Πέσε στον έτσι οι λέτσοι,
δεν θα λεν σε μένα έτσι και έτσι,
λέξη-λέξη πες του, τον έχουμε θρέψει, 
στο χώρο θα μου χορέψει. 
Πάει να κοροϊδέψει κι έχει κινδυνέψει.
Δίνω τροφή για σκέψη, ότι δεν θα του χωνέψει η πέψη.
Έχω βλέψη που δεν μπορεί να προβλέψει.
Ούτε να μαντέψει. Πες του πως θα τον μαγέψει, 
να σκεφτεί, σε ποιόν μαγκιές πούλα, ενώ τον έχει προμηθεύσει.
Πέντε-πέντε πάνε, έξι κι έξι, μοναχός θα τρέξει. 
Παίζει στο πάρτυ παίκτης, δεν θα ξαναπαίξει.
Οποίος μαζέψει πιο πολλούς θα τις μαζέψει, 
όταν βρεθεί μπροστά σε αυτό, που δεν θα μπορεί να μαγκέψει.
Πάντα υπάρχει κάτι που κανείς δεν θα ήθελε ποτέ να μπλέξει,
Κι όλοι το μάθαμε στη φέξη. 
Το παιδί πριν απ' τη νιότη ξεπεζέψει, έχει σοβαρέψει 
και στη γη φυτέψει το όνειρο, φυλάξου όταν το βλέμμα στρέψει.
Μία κουβέντα την κατάσταση έχει περιπλέξει, 
δεν χρειάζεται να σε προσέξει. 
Είναι αρετή να μη κοιτάς, να μην μιλάς. 
Δεν θα περάσει στην πλατεία καλά ο πολυλογάς. 
Μιλάς, κατρακύλας, κι η μούρη που πουλάς, 
θα είναι σπασμένη σε τα μας!