Λόγια τρίτων

          Όσοι δεν κρύβονται πίσω από λόγια τρίτων, είναι αυτοί που παρουσιάζονται ως κακοί, από τους ρήτορες και τους μπλαμπλάκιδες, για να ανελιχθούν στις πλάτες τους, οι πραγματικοί υποκριτές και εκμεταλλευτές. Εγώ είμαι το μίασμα. Eλεύθερα, ρίχτε μου λάσπη και σταυρώστε με, στην κοινωνία σας πάντα το μίασμα θα είμαι. Και ξέρεις τι; Χαίρομαι για αυτό.

          Το κομμάτι είναι αμιξάριστο. Έφτιαξα, ένα πολύ απλό και συμβολικό video για να το συνοδέψω. Το beat είναι του Τρελογικού.

Κλεισμένος στο υπόγειο, κραυγές που σε ξυπνάνε από το όνειρο.
Έχεις μυαλό πονηρό, κι εγώ το στόχαστρο στραμμένο,
στον κόσμο σας, περήφανα ξένε, λέγε με ξένο.
Έχω χώμα βαρύ, χώμα βαμμένο.
Καταστρέφω ότι με καταστρέφει.
Δεν τρέχω απ'τά προβλήματα που έχω τα λύνω.
Προβλέπω και δίνω φωτιά και τσεκούρι
σε όποιον με ήθελε να 'μαι κατεστραμμένο, τον σβήνω.
Καθαρός από τα πάντα, βγήκα στο δρόμο για δουλειά, παίξε το μάγκα.
Μέτρα τα δόντια σου μετά.
Μεγάλωσα και ξέχασα, τι πάει να πει στην πλάκα... μαλάκα.
Είμαι η οργή που κρύβεις μέσα σου χρόνια.
Είμαι το πάθος για ζωή που κινητοποιεί πιόνια.
Κι από τα λόγια μέθυσα, μέτρησα στιγμές,
κι απαρνήθηκα το βρώμικο κόσμο του χτες.
Δεν γνωριζόμαστε ξένε, για αυτό για μένα μην λες.
Έχω ζήσει δυο χιλιάδες δεκατέσσερις ζωές.
Τα χέρια μου τοίχο, μάτια στην πλάτη.
Μαχαιριά από συντρόφια, κάπου στο Μάρτη.
Μετά κρεβάτι και να 'μαι, κοίτα σηκώθηκα.
Πιάνω μικρόφωνο ενοχλώ, κι ούτε που αγχώθηκα.
γιατί...
Δε κρύβομαι πίσω από λόγια τρίτων...
Kι όχι, δε κρύβομαι πίσω από λόγια τρίτων...

Δεν κρύβομαι πίσω από λόγια τρίτων.
Δεν κρύβομαι στα αγχολυτικά κι έχω καθήκον.
Παράδοση σκέψης κι οργής κάνω κατ' οίκον.
Εξόριστος στην γη των κατεστραμμένων πιθήκων.

Έχω μάτια στην πλάτη και στο στόχαστρο κάτι,
δεν τριγύρω μες στο σκοτάδι σου ανέμελος.
Ένα φλεγόμενο τέμενος, πίσω στάχτη,
κουνήσου δίπλα μου... σαθρέ επαναστάτη.
Μην με λερώνετε, δεν μ'ακουμπάτε.
Κι όταν βάζετε κάποιον στο στόμα σας, να κοιτάτε,
να 'χετε την δύναμη, αδύναμοι, να τον φάτε,
αλλιώς στον λάκκο σας κατρακυλάτε.
Σηκώνω λάβαρο κι είμαι στα πόδια μου,
ακόμη όρθιος χρεώνομαι τα λόγια μου.
Δεν προσκυνώ θεό, κανένα κράτος.
Το rap μου είναι ο λόγος μου κι λόγος μου είναι πάθος.
Είμαι αυτό που μισείς για να την παλεύεις,
τα βράδια μονάχος τα είδα, αρχίζεις τρέμεις.
Νιώθεις μικρός, κάπου για να κρυφτείς ψάχνεις,
γιατί άμα το καλοσκεφτείς, δεν αξίζεις να ζεις.
Σε πήρε η μπάλα, ξένε!
Παιδιά που την πίνουν κάτω απ'την σκάλα, ξένε!
Ξέρω τα πάντα, ξένε!
Ξέρω για αυτό κρατιέμαι όσο μπορώ και δεν μιλώ,
γιατί...σε λυπάμαι ξένε.