Η σύγκρουση με το υπάρχον είναι αναγκαία για την αλλαγή του. Δεν είναι προαιρετική. Κάποιοι συγκρούστηκαν στις πορείες που έγιναν για να δείξουν στο κράτος ότι υπάρχει μαχητικότητα στο δρόμο, ότι μπορούμε ακόμη και με λιγότερο, αλλά και χειρότερο εξοπλισμό, να γίνουμε επικίνδυνοι για την εξουσία.
Κάποιοι από αυτούς που επέλεξαν να βγουν στο δρόμο, συλλήφθηκαν, ξυλοκοπήθηκαν από το κράτος και θα τους κυνηγήσουν με κάθε μέσο. Αυτό αποσκοπεί στο να τρομοκρατηθεί ο κόσμος, να τον κάνουν να φοβάται τις κυρώσεις, πιο πολύ από την σκλαβιά του. Τα άτομα αυτά κάναν μια επιλογή και το πολιτικό κόστος αυτού, είναι αύριο να δικαστούν για τις δράσεις τους και τις ιδέες τους, από την άρχουσα λογική, που ορίζει η άρχουσα τάξη σύμφωνα με τα συμφέροντα της. Δεν έγινε κάποια μαλακία και τους έπιασαν, δεν έγινε κάποιο λάθος. Έτσι είναι τα πράγματα. Το κράτος θέλει φυλακή ή ακόμη καλύτερα φοβισμένο και παραγωγικό μέσα στον καπιταλισμό, κάθε άτομο που παλεύει για την καταστροφή του.
Εγώ σαν άτομο, το λιγότερο που μπορώ να κάνω για το παρόν γεγονός, είναι να σταθώ δίπλα σε όσους πολεμάνε το κράτος με συγκρουσιακό χαρακτήρα, δίνοντας το παρόν στο δρόμο, μα και εκφράζοντας την στήριξη μου και την αλληλεγγύη μου, παίζοντας ένα live για την οικονομική τους ενίσχυση. Μην ξεχνάμε πως σήμερα ήταν αυτοί, αύριο θα είμαστε εμείς. Όσο χτυπάνε τον διπλανό σου και τον φυλακίζουν, τόσο πιο κοντά είναι το γκλοπ στο κεφάλι σου. Αν δεν το καταλαβαίνεις, όταν θα το νιώσεις θα είναι αργά.
Τα λέμε στο δρόμο.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου