Σάπιε (Live) @Vancouver Apartman, 19/6

Οικονομικής ενίσχυσης κατάληψης και ομάδας.

       
          Ακυκλοφόρητο κομμάτι πάνω από δικό μου beat, live εκτέλεση στην κατάληψη Vancouver Apartman στις 19/6/2015. Ευχαριστώ τον Σκλάβο για την στήριξη επί σκηνής και τον Νίκο που τράβηξε τα video και τις φωτογραφίες. Χαιρετίσματα στην Αντιεκπαιδευτική Επίθεση που στήσαμε παρέα το live. Σε όσους ήρθαν και στήριξαν με την παρουσία τους τη δράση. Αφιερωμένο σε όλους αυτούς που ζητάνε συγνώμες, αλλά ποτέ δεν βελτιώνονται. Χαιρετώ τον ανθό της μόλυνσης.

Κοινός λόγος.

O κόσμος βρωμάει. O κόσμος πεθαίνει.
O κόσμος βρωμάει, όσο η ηθική σου ανασαίνει.
O κόσμος πεινάει και ψάχνει να βρει κάποια σάρκα να φάει
και δω είμαστε ξένοι.
Άγγελοι πεσμένοι, το χάος θα αργήσει να 'ρθεί σαπισμένοι.
Ο ιός περιμένει. Η νέα εποχή ανατέλλει.
Γέροι κλεισμένοι σε νέα κορμιά, σιωπηλά,
με την πτώση ενωμένοι, ταγμένοι της γης κολασμένοι.
Φωτιά! Μια κραυγή πεθαμένη.
Χαιρετώ αγωνιστές, με πονάει το αύριο, όσο το χτες.
Και σήμερα, φτιάχνω το αύριο,
αύριο αυτό που ακούς θα 'ναι χτες.
Μεθαύριο θα 'ναι προχτές,
σύντομα θα 'χεις πληγές από το σήμερα.
Κοιτάξου σε λίγο και δες!
Που δεν θα γιάνουνε, ότι και να κάνουνε.
Όσοι μελετάνε, τα μάτια ανοιχτά και πάνε.
Ρίξανε κλάμα όταν κάνανε σφάλμα,
δεν το επαναλαμβάνουνε.

Η συγγνώμη δεν είναι απλή λέξη. Δεν θα δουλέψει.

Δεν θα δουλέψει, δεν θα δουλέψει.
Ο κόσμος θα αλλάξει όταν κάποιος παλέψει.
Δεν θα δουλέψει. Ο κόσμος φοβάται,
βγάζω λεπίδι, ο δειλός να την μπουλέψει.
Φτιάχνω στρατό, οπλίζω την πλάνη.
Κάποιος δεν πρέπει και κάτι να κάνει;
Σε ψάχνω αρχίδι, σε κάθε στενό,
χρειάστηκε να κλέψω, για να τραφώ.
Γίνομαι πτώμα, γίνομαι μίασμα.
Ο δαίμονας μέσα στο εκκλησίασμα.
Η θεία κοινωνία της νηστείας,
αφήνει νηστικό τον ανιψιό εξ' αγχιστείας.
Αν υπάρχει θεός,
ο θεός με σκοτώνει, σαδιστικά με γαμά.
Η γλώσσα μου, δεν μου το εξηγεί, δεν μου το χωρά,
δεν μπορεί, ούτε καν το αρθρώνει.
Κανένα κελί δεν χωρά την οργή του λαού,
στο νότο ή βορά, του σάπιου σας κόσμο σπορά,
τοπικά ή διασπορά. Η οργή μου ξεσπά.
Ποτέ δεν ξεχνά. Το αίμα κυλά δεν συγχωρά.
Το αίμα με πνίγει. Έλευσις!
Σύμβολο ο διπλοπέλεκης.

Εδώ δεν πατάτε, καταπατάτε,
για αυτό, τα βράδια ο αστός να φοβάται.
Να μην μιλάτε, να μην κοιτάτε,
από μικρά τα παιδιά κυνηγάτε.
Είναι πειράματα στο περιθώριο για να μελετάτε.
Είμαι το πείραμα που ξέφυγε.
Είμαι η νέα εποχή.
Το πείραμα πέτυχε!

Χαμογέλα μου και θα φροντίσω, το ίδιο σαδιστικό χαμόγελο να σου χαρίσω.

Η συγγνώμη δεν είναι απλή λέξη. Δεν θα δουλέψει.