Ζώνη ασφαλείας

Lyrics/Raps: τομίασμα
Produced by: Reddy A.
Mixed/Mastered by: Feedmyego @2Cats Studio
Recorded by: Incognito M. @ Pineline Music Lab
Artwork by: eu aug

Έρχομαι απ' τα σκοτάδια για να λάμψουνε τα βράδια.
Δεν σε νιώθω είναι η καρδιά σου άδεια.
Παιδί ξενιτεμένο στο βορρά και δίχως χάδια.
Κουζίνες, αποθήκες και φυλλάδια.
Από δουλειά σε δουλειά, πες το σκλαβιά στη σκλαβιά.
Κατάρα απ' τους γονείς στα παιδιά;
Ή απ' το ανθρωποφάγο σύστημα που σε μετρά με λεφτά,
κι όταν δεν έχεις αλλά δίνεις, τότε δίνεις ανθρωπιά.
Μιλάω με τον πάτερα μου για τα εργασιακά.
Πενήντα χρόνια εργάτης, με διαλυμένα πλευρά,
του λέω "Καλύτερα ληστής, πάρα να ζω με ζητιανιά!"
και με καταλαβαίνει το βλέπω από τη ματιά.
Απολυμένοι στην ζώνη, σηκώνω βάρη με ζώνη.
Μας λείψανε πολλά, το ζούμε από την οθόνη.
Το κακό ζυγώνει, ξέρω σ' αυτό είμαστε μονοί,
και πιο πολύ για τους δικούς μου το μέλλον μ' αγχώνει.
Μου κλείνει μάτι και "πάτ-πάτ" στην πλάτη.
Τώρα πες μου να τον κάνω πελάτη;
Μου λέει η μανά μου "Αγόρι κάνε κράτει".
Της λέω "Μανά θα βάλω φωτιά στα κράτη!".
Μας περνάν για θύματα.
Περνώ σαράντα κύματα, κι εικοσιπέντε τμήματα.
Κι όχι, σ' όλα δεν μπήκα μέσα, κάποια γίναν θρύμματα!
Οι τρόφιμοι απ' την πτέρυγα. Μιλάω, φτύνω την έριδα.
Έρχομαι απ' τα στενά, ποντίκι στους υπόνομους.
Βρόμικος και κυνηγημένος απ' τους νόμους.
Μόνιμα φορτωμένος με εκατό κιλά στους ώμους.
Δεν είχα επιλογές. Respect στους παράνομους.

Κρίνε με απ' την ζώνη ασφαλείας.
Ας με κρίνει το καφέ κι ο παραλίας.
Ο επιχειρηματίας.
Εγκληματίας και εγώ, κι αυτός της μεγαλομανίας.
Ας με κρίνει το λευκό και το μπλε.
Ας με κρίνει η γένια του κομπλέ.
Ας με κρίνει το παιδί κουπεπέ,
με τουπέ και των γονιών το κουπέ.

Δεν έχω όνομα μα χτίζω, η γύρα λέει πως αξίζω.
Απ' τα χαμηλά, το κρατώ να το θυμίζω.
Προπονώ το στίχο σκληρά και μουρμουρίζω.
Όσο χτυπώ ένα-δυο το σάκο, το ραπ τσακίζω.
Με λένε πολλά, τα πιο πολλά δεν είναι αλήθεια.
Για όσα είναι, είμαι περήφανος από τα στήθια.
Δεν κρύβομαι πίσω από λόγια, βγαίνω κάνω πράξεις.
Να το σκεφτείς διπλά, πριν σκεφτείς να με πειράξεις.
Ο κόσμος με μισεί, το απολαμβάνω.
Το μίσος τους λαμβάνω. Δυναμώνω όσο μεγαλώνω.
Γυρίζω πίσω μίασμα και τους στοιχειώνω.
Τώρα δεν μιλάς, ούτε με ύφος ή με τόνο.
Ξέρω να διορθώνω το ελάττωμα.
Έχω χέρια, προεκτάσεις και σκέψεις για ανακάτεμα.
Δεν θα πέσω κάτω από δυο άτομα.
Άμα πέσω, θα πέσει μαζί μου κι όλο το πάτωμα.
Είμαι η καταστροφή μπολιασμένη με διάστροφη,
κι η αρρωστημένη σκέψη για τον υποκριτή.
Είμαι μανία, λυσσά για χάος, για αναρχία,
μέχρι να μην μείνει τίποτα απ' την σάπια κοινωνία.
Τα λέω γραφικά, μα σε 3D γραφικά.
Στο game που ζούμε, τα "Bosses" είναι τα αφεντικά.
Σετάρω το team, κι υπολογίζουμε τα πλην.
Να πα να γαμηθείς, εσύ, τα "πρέπει" και τα "μην".