Κοκούνινγκ

Lyrics/Raps/Rec: τομίασμα @Ιερό
Mixed/Mastered by: Mastercat

Ποιος κατέστειλε τις γειτονιές; Το κράτος ή ο εκ των έσω λεκές;
Ζούμε το ίδιο με σήμερα χθες, σε ποιόν αρέσει για πες;
Τα σπίτια μας ιδιωτικές φυλακές, στην καλή, στην κακή κλινικές.
Μιλάνε την γλώσσα του δρόμου στο ραπ, μα οι δρόμοι δεν ξέρουν τι λες!
Εγώ είμαι κύμα, μιλάω στα σκάει η αλμύρα.
Όχι θα κάτσω να σκάσω και να κλαίω την μοίρα.
Δεν πίνω τη μπύρα, μα πιες.
Εει; Ποιός μου καβάτζωσε τον αναπτήρα;
Μια που σε είδα και μια που τα πήρα.
Βρες μου καλύτερο ράπερ στην γύρα από μένα και κλέφτικα σφύρα.
Το ζούμε λιτά. Δεν πίνουμε αλκοόλ. Δεν λέμε πολλά. Κρατάμε κρυφά
απ' τον κόσμο τα πρόσωπα, τα κινητά, τις πινακίδες
και που'χω φωλιά. Αυτοί τα κτήνη και εμείς τα πουλιά.
Ταΐζω με την συντροφιά, τα περιστέρια μέσ' την γειτονιά,
όσο πετάνε τα μαχητικά, που αύριο θα βομβαρδίζουν παιδιά.
Μου λέει: "Πάρε με αγκαλιά" και το κάνω.
Έχω σκοπό πριν πεθάνω, να τους πεθάνω.
Κάθε μου πλάνο μου πάει σωστά, σκεφτόμουν τον πόλεμο απ' τά δεκαεφτά.
Πριν γίνει μόδα το ζούσαμε δυστοπικά.
Η καραντίνα δεν μου' κλάσε μια.
Δεν στέλνω μήνυμα στην αστυνομία.
Αφήνω το σφάλμα για αυτά.
Ο κακός μου εαυτός μου γελά.
Δεν φοβηθήκαμε την φυλακή, εκεί κάνουμε πρωτοχρονιά.
Βαράγαμε κρίσεις, πριν γίνουνε μόδα οι καταχρήσεις και οι καταλήψεις.
Και πριν αυτά, πολεμούσα τις καπιταλιστικές κρίσεις.
Αν δεις το ρουφιάνο να φτύσεις.
Μια μέρα θα το δεις θα παίζει ΡΩΜΗ πρώτη μούρη στις ειδήσεις.
Μα εγώ, δεν ήμουν ποζεράς ποτέ για να με αναγνωρίσεις.
Σου είπα να τον φτύσεις.
Γελάμε με την σαπισμένη φάτσα σου και τις μηνύσεις.
Ακόμα το ζούμε ακραία και μπαίνουμε χωρίς παρέα.
Στο σπίτι σηκώνουμε βάρη, το τρέχω για να νιώθω ωραία.
Κρατάμε την σκέψη οξέα. Μιξάρουμε τα αμινοξέα.
Το μέλλον μας ηχογραφώ, στο δίνω σαν Neo, πες με Μορφέα.
Ακούω τα πουλάκια στον δεύτερο, στις πέντε ξυπνώ και είμαι σκόνη.
Χειροκροτάν στο μπαλκόνι, οι μικροαστοί δολοφόνοι.
Γαμιούνται αυτοί και αυτοί που ψήφισαν.
Οποίος τα παίρνει, μα και οποίος τα χώνει.
Τους φωνάζω: "Γαμιέστε.". Kαι κατεβαίνουν οι τόνοι.
Σημαίες ανεμίζουνε, τις χαζεύω όσο ψήνω καφέ.
Ωραίο το λευκό και το μπλε, μα μ' αηδιάζει αν είναι αγκαζέ.

Μου λέει να δούμε ταινία. Μου χαμογελά μ' ηρεμία.

Το ζούμε κομπλέ και για αυτή γαμιέται η κοινωνία.
Κάτσε γιατί έχει ενδιαφέρον. Οι διαταγές ανωτέρων.
Όταν μιλάω, μιλάω για το μέλλον, απλά τα λέω εκ των προτέρων.
Πάντα ο καθένας κοίταγε μόνο το δικό του συμφέρον.
Στην τρομοκρατία του κράτους απαντώ, έχω πρότυπο το Νέρων
Μαζικές απολύσεις και επιδόματα μόνο για να μας σιτίσεις.
Μη σου πεθάνει ο εργάτης και πέσει η παραγωγή και οι πωλήσεις.
Στα μισά κάτω οι μισθοί, και για σένα δεν υπάρχει κλινική,
εκτός και αν είσαι ο Μαρινάκης και έχεις κατ' οίκων ιδιωτική.
Λένε ο ιός δεν έχει ταξικότητα, χτυπάει τους πάντες ανεξαιρέτως.
Τους λέω: "Καλό το ανέκδοτο τι άλλη μαλακία θα ακούσουμε και φέτος;"
Τι να τους κάνεις τους γιατρούς; Δώσε μπάτσους και δημοσιογράφους.
Απλά τους κλείνεις όλους μέσα και τους νεκρούς σε μαζικούς τάφους.
Οι ναζί κυβερνάνε με μπλε, στα υπουργεία γελάν τα μουστάκια τους.
Στον Έβρο τους πνίγουν στο μπλε, οι μανάδες κλαίνε τα παιδάκια τους
Η σύνταξη στα 72 και ούτε γάτα ούτε ζημιά,
αλλά έτσι κι αλλιώς δεν είχαμε ούτε ένα ένσημο, κι ας δουλεύουμε από παιδιά.
Στα κελιά στην Πέτρου Ράλλη απεργούν, μετράν νεκρές απ' τον ιό.
Απαγάγουν τους αγωνιστές μην οργανώσουνε τον Κορυδαλλό.
Ιδιωτικοποιούν τον λόφο Φιλοπάππου και τον κήπο τον εθνικό.
Το φυσικό αέριο της ΔΕΠΑ, σε λίγο θα έρθουν και για το νερό.
Αυτά, όσο τα media τρομοκρατούν τον λαό.
Δεν ξέρω αν τον φτιάξαν οι ίδιοι, αν ισχύει δεν θα ξαφνιαστώ.
Η Ευρώπη καταρρέει πρώτη και το τραπεζοικονομικό.
Αλλά και αυτό αργά η γρήγορα, ήτανε το φυσικό.
Σου λένε: "Mένουμε σπίτι", "H αλληλεγγύη θα νικήσει", "Ατομική ευθύνη",
τέτοιες μαλακίες, δεν έχω ακούσει ούτε στο Γκίνη.
Αντί να φτιάξει καμιά κλίνη.
Γιατί το μόνο ΜΕΘ που εισπνεύσαμε εδώ, είναι η κρυσταλλική μεθαμφεταμίνη.
Τα γράφω νηφάλιος, αν θέλεις να γίνεις πατά το Replay.
Θα έλεγα κι άλλα, αλλά ο κόσμος δεν είναι στην φάση μου ΟΚ.
Ο κόσμος θέλει την ησυχία του τα γαντάκια του και την μασκούλα.
Τουλάχιστον φάτε εγκλεισμό, θα βγαίνετε μόνο με κουκούλα.