Σε μάθαμε

Subscribe: https://youtube.com/c/τομίασμα?sub_confirmation=1
Donate: https://www.paypal.com/donate/?hosted_button_id=R68STYVMY84KG&Z3JncnB0=

Lyrics/Raps/Rec: τομίασμα @Ιερό
Mixed/Mastered by: G the Friendly Ghost
Artwork: Sootsprite

Έλα να σε μάθουμε. Έλα να σε μάθουμε.
Πάρε όσα έχουμε, το τρέχω όσο κάθονται.
Αφού τους φτιάξουμε όλους καλά, σε φτύνουνε το μάθαμε.
Σε μάθαμε καλά, σε κακομάθαμε. 

Κι είμαι ένα βήμα μπροστά από το σύμπαν.
Κι είμαι όσα είπαν, είμαι κι άλλα.
Έχω το βάρος στην πλάτη ν'ανέβω σκάλα.
Τραβάνε το σκαλί για την κρεμάλα,
μα κάνω μπάλα τα κεφάλια τους, με τζίνα στην μπουκάλα.
Δεν πέφτω τόσο απλά, δεν πεθαίνει η ιδέα.
Κι είμαι ένοχος για όλα πείτε στον εισαγγελέα.
Μα η ενοχή είναι αμοιβαία,
όσο η νεολαία επιζεί με παρανομίες και ΚΕΑ.
Κρύβω το χρήμα σε πλαστικό, το διακινώ και exportάρω.
Μην μπεις στο διάβα μου θα σε τρακάρω.
Κάτσε το ραπ μου να σου προβάρω.
Τα 'χω βρει με το χάρο, και τον οπλίζω για το φάρο.
Είμαι προνομιούχος γιατί σκάβω τη γη -μου λέει-
και μειδιάζουνε και οι νεκροί.
Του λέω: "Μπες στο Ι.Χ.
και βρες μου το πιο ψηλό πλατάνι, να σου κάνω την ταφή."
Η βρώμα των πολλών, πνίγει το άτομο μου.
Δεν σιωπώ, παίρνω τη σύγκρουση επ ώμου.
Σε κάθε γωνιά έχει φρουρό,
μέχρι τον επόμενο νεκρό, για το επερχόμενο 08. 

Εξελίσσω τα εργαλεία μου και ξεκινώ εκ των έσω.
Βρίσκω το στόχο, το μέσο, τη σιωπή μου αν πέσω.
Με κοιτάν και σχολιάζουνε, με κρίνει το κογκρέσο.
Δεν με νοιάζει η αποψάρα σου καημένε, ή αν σ'αρέσω.
Πάρε πόζα, ποζέρε. Άλλα κόζια, κόζαρε.
Αα ρε κόσμε οκνηρέ. Ξέρεις ποιος σου το 'φερε.
Δίνω και στήνω το μέτρο, καβαλάω το tempo.
Οι πιστοί μου, πιστοί σα τον Πέτρο. Φτύνω το ραπ μες στο temple.
Η αίρεση μες στην κανονικότητα τους,
με όραμα να κάψω τα λεφτά τους.
Σφυρηλατώντας το status quo.
Το σαμποτάζ για όσους κοιτάζουν τη δουλειά τους.
Αυτός ο κόσμος θέλει ξήλωμα.
Παλούκι και καρφί στο ανθρωποσκύλεμα.
Και εγώ είμαι θήραμα.
Λάφυρο πτώμα του θηρευτή, ανθρωποπείραμα.
Μ'αλέθουνε στο μύλο οι αστοί με πλάθουν φύραμα.
Και γίνομαι η τροφή για την τροφή τους.
Γίνομαι η ντροπή για την ντροπή τους.
Εισχωρώ στους πνεύμονες απ' την αναπνοή τους,
ως πνεύμα μιερό, να θυμίζω την ενοχή ανοχή τους.