Μάρτης

          Σαν σήμερα πριν 9 χρόνια, ένας από εμάς, έπεσε νεκρός. Έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων, στον πόλεμο που μας κήρυξε από την πρώτη μας στιγμή ύπαρξης, το κράτος και οι ποικίλες εξουσίες που ασκούνται στα σώματα μας. Κάποια άτομα επιλέγουν τον μόνο πραγματικά ηθικό δρόμο που σε αφήνει να επιλέξεις αυτή η κοινωνία, την ένοπλη σύγκρουση. Τον ένοπλο αγώνα. Γιατί, δυο είναι οι επιλογές, είτε ζεις σκυφτός, είτε πεθαίνεις ελεύθερος. Ο Λάμπρος Φούντας ως αναρχικός επέλεξε το δεύτερο. Εγώ με την σειρά μου, δεν μένει παρά να τιμήσω την μνήμη του με μια μικρή συνεισφορά, διότι το κίνημα που ξεχνάει τους νεκρούς του, ξεχνάει τον αγώνα του. Κανείς δεν πεθαίνει το Μάρτη, ο Μάρτης αντάρτες γεννά.

Mixed by: Fat Basstard

Mastered by: Mastercat

Recorded @ Pineline Music Lab

Beat: BD Foxxxmoor

Poster/Artwork: Σκλάβος

Με ένα κεφάλι βαρύ, κι ένα δεξί σφιγμένο.
Ξεκίνησα απ' τη Ρώμη για τόπο ονειρεμένο.
Μα έχω ένα δρόμο μακρύ, καταραμένο.
Κι όπου βαδίσω και σταθώ με λένε ξένο.

Από το γκρίζο βαδίζω, και χρωματίζω το μηδέν,
με βαθύ κόκκινο, απ' το αίμα μου που αγγίζω.
Κι όσο σκαλώνω με τα χρώματα, γύρω παγώνουν πτώματα,
κι ήρθα, είμαι Φλεβάρης, να φλεβίσω.
Είμαι κατάρα που περνά, από το κόσμο σας ξυστά,
λαχταρά, κάτω το σύμπαν σας να ρίξω.
Σκάλα-σκάλα, κατεβάζω ότι βρω,
το σάπιο σας πολιτισμό, ως μίασμα να καθαρίσω.
Με μίσησαν από την γέννα μου, και με επικυρήξαν,
πασχίσαν, κι έτσι κάτω με ρίξαν.
Σηκώθηκα, κι ας με χτύπησαν, κάτω δεν με κρατήσαν.
Και ζήσανε αυτοί καλά, γιατί εμείς δεν ζήσαμε...
Προσπάθησαν σθεναρά, να με γαμήσουν και τη γαμήσαν.
Είμαι επιζώσα, κι επιζήσας.
Μα όταν έγινα το κτήνος που χτίσαν, την κοπανήσαν.
Αφήνω κηλίδες στους δρόμους σας,
και αυτό με τη πλατή απ' τo νόμο σας.
Μετά να μην ρωτάς.
Οι νύχτες σας θα γίνουν πιο μαύρες απο το δέρμα μας.

Κι είμαστε παιδιά, μεγαλωμένα από το φόβο.
Ζωγραφιά, που ξέβρασε ο πόλεμος στην αμμουδιά,
με φύκια και φουσκωμένη κοιλιά,
παιδιά νεκρά, στα κόκκινα ντυμένα, κι από το βαθύ μας μπλε πνιγμένα.
Βγείτε, πείτε, κι άλλα για μένα.
Στήσαν χορό, κι όλη η χαρά μου έγινε διαταραχές συντεταγμένα.
Εικόνες με στοιχειώνουν μου γυρνά.
Κοίτα με να δεις την διαφορά!
Όλα σας τα λόγια ήταν, κι είναι, ειρωνικά.
Κανείς σας δεν παίρνει το θάνατο στα σοβαρά.
Κανείς σας δεν παίρνει το θάνατο μου σοβαρά.
Η απάθεια σας με νικά.
Με κάνει να πάρω το θάνατο σας σοβαρά.
Άμα δεν πέσεις, πες μου πως θα σηκωθείς.
Κι είναι η πτώση, μια διαδικασία μόνο να υπερβείς.
Αν δεν πεθάνεις, πες μου πως θα γίνεις σύμβολο;
Στο κόσμο, που το να ζεις, δεν είναι κάτι σίγουρο.
Ο φόβος με κρατά σκυμμένο.
Κι έχω αναμμένο στο δεξί, το μέλλον μου πυρακτωμένο.
Θα σκάσω να τους λιώσω στο κάλεσμα της.
Γδάρτης. Σαν να 'μαι Μάρτης.

Μα θα ξανάρθει συντρόφια. Ο Λάμπρος θα ξανάρθει...

Έκφραση

         Πολλοί αναρωτιούνται, γιατί κάνω τόσο αυστηρή κριτική όταν ρωτάνε την γνώμη μου και τι σκατά ακούω εν τέλει. Λοιπόν, προς όλους τους MCS: Πρώτον, εσύ ρώτησες την γνώμη μου! Δεύτερον, δεν σας ακούω, δεν με καλύπτετε. Ακόμα και το ραπ που κάνω εγώ, την ίδια μου την τέχνη, το θεωρώ με βαριά καρδιά καλό! Θεωρώ ότι υπάρχουν τεράστια κενά και περιθώρια εξέλιξης στην τέχνη μου!

         Από πολλούς θεωρούμαι καλός MC, παρότι με αντιπαθεί η συντριπτική πλειοψηφία που με ακούει, αυτό είναι καλό δείγμα για την τέχνη μου (σίγουρα όχι για μένα (ή για αυτούς)), αλλά προσπαθώ αρκετά ώστε να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω, χωρίς να κοιτάζω πως θα πιαστώ για να ανέβω από άλλους! Για μένα το ραπ δεν είναι ζήτημα προβολής αλλά ζήτημα αυτοεξέλιξης! Δεν κάνω συμμετοχές άμα δεν σε συμπαθώ ή δεν έχουμε κάποιες κοινές πραγματικότητες. Διότι η τέχνη είναι επικοινωνία όχι μάρκετινγκ. 

          Που θέλω να καταλήξω; Παιδάκια δεν είμαι ξινός, ούτε μαλάκας, ούτε έχω έπαρση, άπλα δεν είμαι από τους τύπους που χαϊδολογάνε αυτιά. Άμα δεν μ'αρέσει κάτι θα το πω! Συγνώμη που έχω το θράσος της γνώμης μου, μα δεν αλλάζω γνώμη. Ποτέ δεν ήμουν εύκολος ακροατής, ούτε εύκολος γενικά σαν άνθρωπος, για αυτό και δεν είμαι συμπαθής! Ο κόσμος σε συμπαθεί όταν του λες πολλά "Ναι!" και πολλά "Μπράβο!", τότε για όλους είσαι καλός! Η ειλικρίνεια είναι από τις αρετές που δεν εκτιμά ο κόσμος της επιφάνειας!

          Σε όσους συνεχίζουν να στηρίζουν την τέχνη μου, και μου δίνουν μια ώθηση, να συνεχίζω να την επικοινωνώ, ευχαριστώ. Εγώ έτσι κι αλλιώς θα δημιουργώ, αν το επικοινωνώ εξαρτάται με το αν βρίσκω αυτιά στην απέναντι όχθη. Αν κάποια στιγμή θεωρήσω ότι δεν βρίσκω δεν πειράζει, θα τα γράφω για να τα ακούω εγώ και να κάνω την αυτοψυχανάλυση μου. Ένας από τους λόγους που ήμουν ανενεργός για κάποια χρόνια ήτανε και αυτός, δεν θεωρούσα ότι υπήρχε κάποιος απέναντι! Ο πρώτος και πιο σημαντικός λόγος που δημιουργώ πάντα θα είναι η έκφραση! Μετατρέποντας την κραυγές μου σε μελωδίες!

Γενέθλια

          Αφιερώνω αυτό το κομμάτι από καρδιάς, σε όλους τους πεσόντες αγωνιστές και αγωνίστριες. Στα φυλακισμένα συντρόφια και στα κυνηγημένα αδέρφια μου. Σε όλα τα παιδιά κάτω από την μαυροκόκκινη. Και μακάρι όντως να είχα φτερά!

Βeat: Venef

Recorded/Mixed/Mastered by: incognito m. @ Pineline music lab

Πείτε στ' αφεντικό πως απόψε δεν θα μπορέσω.

Έχω να πω στην συντροφιά μου σ' αγαπώ και να βγω έξω!
Με κίνδυνο να κλειδωθώ, μα αν ήτανε να διαλέξω,
σ' αλυσίδα στο λαιμό ή στο πόδι, θα αναπνεύσω.
Και πες του επίσης: αν με δεις στις ειδήσεις μην φρίξεις!
Διάλεξα την ζωή έναντι δουλείας και πλήξης.
Διάλεξα τα συνθήματα σχέσεις και καταλήψεις.
Στο δρόμο που γεννήθηκα γεννιούνται οι συνειδήσεις.
Πες του πως τα λεφτά με το ζόρι βγαίνουν για νοίκι,
πως τα αδέρφια μου γύρισαν την γη σε πλάτη και μήκη.
Πες του πως ο τροχός που γυρνάω μαγκώνει αν λείπει,
ότι μπορεί να τρέχω γρήγορα, μα δεν με λένε Mickey.
Είναι η φάκα τα λεφτά, όλες οι ανέσεις που δεν έχεις.
Όσα κι αν έχεις, θα θες όσα ποτέ δεν θα μπορέσεις.
Κι όσο κι αν τρέχεις ο τροχός δεν λυγίζει γυρνά.
Το καρότο στην κορφή, πλαστικό δεν χαλά.
Και είναι μια μέρα που είπα δεν πάω για δουλειά,
κι όλα στην μέρα αυτή θα μοιάζαν φωτεινά στο μαχαλά.
Μα κάτι με χαλά, όλοι τρέχουνε λυσσασμένα,
κι όλοι μοιάζουνε στο σήμερα, τόσο στο χθες με μένα.

Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά.
Τις εντεχνίλες κόψε, ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο είσαι κι απόψε.
Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά
Τις εντεχνίλες κόψε, και μίλα μου για θάνατο.

Είναι νωρίς για να παραιτηθείς, αργά να αλλάξεις γνώμη.
Όλοι δρόμοι οδηγούν, Μαύρο Δεκέμβρη μες στην Ρώμη.
Έχω κλειστό το κινητό, τον αριθμό στο παντελόνι.
Φωνάζω δυνατά ότι : ΤΟ ΜΊΣΟΣ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙ!
Παιδί χωρίς γονείς, χωρίς λεφτά, με μια συγνώμη,
που έχω γνώμη και την λέω, που την πράττω έξω με τόλμη!
Έχω στα χέρια μου χαρακές από σύρματα,
παιδί σε εργοτάξιο, που ανδρώθηκε στα λήμματα.
Αυτά τ'αφεντικό μου τα ξέρει, μην του τα πεις,
για αυτόν δουλεύουν μετανάστες, αυτοί δεν έχουν γονείς.
Και ότι του πεις, σιγά να μην τον αγγίζει,
λες και κάποιος έγινε αφεντικό χωρίς να το αξίζει!
Σε περιμένω απ' την δουλειά, έχω στρωμένο το τραπέζι
έχω ατμόσφαιρα καλή, στο μυαλό μου κραυγές και γρέζι.
Έχω βάλει "38 χιλιοστά" στα ηχεία να παίζει,
με μια λέξη να 'χα δίπλα τον Μιχάλη, τον Αλέξη.
Να 'χα φτερά και να πέταγα στην μητρόπολη,
να αγκάλιαζα όλα τα παιδιά κάτω απ' την μαυροκόκκινη.
Κανένας μην τα δει, κανένας μην τα αγγίζει,
και ας πέθαινα μετά, 1-3 κάπου στο Γκύζη.

Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά.
Τις εντεχνίλες κόψε, ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο είσαι κι απόψε.
Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά
Τις εντεχνίλες κόψε, και μίλα μου για θάνατο, για θάνατο κι απόψε.

Live: Οικονομικής ενίσχυσης@ Θεσσαλονίκη, Τρίγωνο Πολυτεχνείου, 12/01

          Σάββατο, 12/01, θα βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη μετά από 2 χρόνια που έχω να πατήσω επί σκηνής στην πόλη! Η διοργάνωση του live είναι το Radio Revolt για την οικονομική ενίσχυση του. Το live ξεκινάει 22.00 (αυστηρά!) και θα γίνει στο τρίγωνο του πολυτεχνείου! Θα παίξω ως novaroma μαζί με τον Σκλάβο. Μαζί μας θα βρεθούν επί σκηνής ο Σαρδάμ και ο Πυράκανθος.

          Όπως σε κάθε live που συμμετέχω θα υπάρχει distro, για όποιο άτομο μπορεί και θέλει να στηρίξει το έργο μου.

          Το Radio Revolt πλημμύρισε, άλλα αν κανείς ψάξει το ιστορικό του θα δει ότι, ούτε από φωτιά καταλαβαίνει, ούτε από μπάτσους. Υπάρχουν πάντα όμως απώλειες, και υλικοτεχνικές ζημίες και εκεί καλούμαστε εγώ και εσύ που διαβάζεις ως αλληλέγγυοι να στηρίξουμε τα μέσα του αγώνα. Ραντεβού στο πολυτεχνείο!

Project02: Ξένος στη Ρώμη ΙΙ: Φυλακή

          

          Δεκέμβρης του 2018, κι ο μήνας 17. Σαν σήμερα πριν τρία χρόνια κυκλοφόρησε το "Ξένος στη Ρώμη Ι: Περιθώριο", το πρώτο κομμάτι της τριλογίας. Σήμερα το μίασμα γίνεται 8 χρονών και θέλοντας να τιμήσω αυτήν την επέτειο, σας χαρίζω το "Ξένος στη Ρώμη ΙΙ: Φυλακή".

          Το "ΞΣΡ2" είναι ένας κοινωνικοπολιτικός και βιωματικός δίσκος, πάνω από instrumentals, γραμμένος το 2013 και αποτελεί το δεύτερο κομμάτι της τριλογίας "Ξένος στη Ρώμη". Ήθελα να γίνει μια πλήρως επαγγελματική δουλειά, για αυτό και μπήκα στην διαδικασία να αγοράσω όλα τα βινύλια που εμπεριείχαν μέσα τα instrumentals που χρησιμοποίησα όπως ακριβώς με το ΞΣΡ1, δίνοντας έτσι μια πιο αναλογική αισθητική στο αποτέλεσμα*. Ο δίσκος ηχογραφήθηκε το 2013 στην Θεσσαλονίκη, στο αυτοοργανομένο studio ΒΟΟΜ ΜΠΑΜ LX. Όπου έμεινε καταχωνιασμένος στο σκληρό μου μέχρι να γίνουν οι μίξεις. Φτάνοντας στο 2018, έκανα κάποιες μικρές διορθωτικές ηχογραφήσεις και αλλαγές στο Pineline Music Lab, και παρέδωσα κανάλια στον Mastercat όπου φιλοτέχνησε την μίξη και το master.

*Και καλύτερα claims στους παγκόσμιους γυπαετούς των δισκογραφικών εταιριών.

          Ερχόμενος στο σήμερα, ο δίσκος βγαίνει πρακτικά 5 χρόνια μετά την ολοκλήρωση του, ένα μεγάλο μα αρκετό χρονικό διάστημα, ώστε να έχω κάνει την αυτοκριτική μου για την επιλογή μου, και να καταλήγω ότι, είναι ένα σημαντικό project στο ιστορικό συνεχές της τέχνης μου. Απολαύστε λοιπόν τη φυλακή, όπως την βίωσε το μίασμα της Ρώμης.

          Για την δημιουργία των γραφιστικών: Κατασκευάστηκε καπελάκι από τη Happiness και τον Σκλάβο, Παίξαμε με τα αρκουδάκια τα όποια φωτογράφησε ο Χάρης Septum και φιλοτέχνησε για να χρησιμοποιηθούν για τα γραφιστικά. Μετά, ζήτησα κάποιες τελευταίες πινελιές από τον Σκλάβο για το booklet. Τέλος, η Happiness και ο Σκλάβος έστησαν τα εξώφυλλα και το booklet στην τελική τους μορφή, φτιάχνοντας την συνέχεια της ιστορίας του "ΞΣΡ1". Για τυχών ορθογραφικά πυροβολείτε τον αξιαγάπητο Zod. Θα ήθελα να ευχαριστήσω όλο τον κόσμο που έτρεξε για την δουλειά μου, και χαίρομαι ιδιαιτέρως που όλοι τους αποτελούν περήφανες ακτίνες στον κύκλο μου.

υ.γ.

Ευχαριστώ τον Θοδωρή για τα lyrics video.

          Ο δίσκος αποτελεί την Τρίτη κυκλοφορία μου και σύντομα θα ακολουθήσουν κι άλλες.

Θα ήθελα να ενημερώσω ότι ο δίσκος διατίθεται σε φυσική μορφή, σε jewel case και 16σέλιδο booklet με 5 ευρώ προτεινόμενο αντίτιμο, για όσους θέλουν να στηρίξουν οικονομικά την τέχνη μου και θέλουν να δουν επερχόμενες δουλειές. Βάζω ως προτεραιότητα την προσωπική επαφή με τα άτομα, για αυτό και θα προτιμήσω την διακίνηση της φυσικής κόπιας του δίσκου χέρι με χέρι, όπου αυτό είναι δυνατό. Όποιος ενδιαφέρεται για το δίσκο, μπορεί να στείλει στο tomiasma@hotmail.com

Εδώ κρίνω απαραίτητο να ειπωθούν δυο λόγια για το αντίτιμο σαν θεσμός, λόγω της ευρύτερα διαδεδομένης δαιμονοποίησης του. Για αυτό και παραθέτω το αντίστοιχο κείμενο από την κοπή του δίσκου.

          "Ξεκαθαρίζεται ρητά ότι το περιεχόμενο δεν είναι προς πώληση. Αυτό σημαίνει πως το αντίτιμο που καλείται το άτομο να διαθέσει είναι για το υλικό που κρατάει στα χέρια του, δηλαδή για τη φυσική μορφή του δίσκου και μόνο. Σαφώς, το αντίτιμο ως θεσμός κουβαλάει, ως έναν βαθμό, τον αποκλεισμό των ατόμων από τη δημιουργία, αλλά, από τη στιγμή που ο δίσκος διατίθεται ελεύθερα και μέσω internet, ο αποκλεισμός παραμένει μόνο στον "συλλεκτικό/υλικό" τομέα, αν προφανώς το άτομο έχει την "τύχη" να έχει καλυμμένες τις πρωταρχικές ανάγκες της πυραμίδας του Maslow. Η σοβαρή ανάλυση και κριτική του συνολικού θεσμού του αντιτίμου αντανακλάται στην καθημερινή οικονομική βία των εκμεταλλευτικών και κυριαρχικών δομών και φτάνει μέχρι τα ταμεία οικονομικής ενίσχυσης και αλληλεγγύης. Το ιδανικό θα ήταν κάθε υλικό να διατίθεται ελεύθερα και κάθε άτομο να δίνει όσα μπορεί ή όσα θέλει, καθώς δεν έχουμε όλοι την ίδια οικονομική "άνεση". Είναι η ιδεατή περίπτωση που προϋποθέτει την απελευθερωμένη από οικονομικούς παράγοντες δημιουργία. Στην περίπτωση των "Ξένος στη Ρώμη", υπήρχαν συγκεκριμένες τιμές κοπής, βινυλίων, ηχογραφήσεων, μεταφοράς, κ.ά., δηλαδή ένα συνολικό κόστος τετραψήφιο, που καλέστηκα να το καλύψω από το βιοποριστικό μου ταμείο. Ο δίσκος δε διατίθεται στην τιμή κόστους, διότι ο σκοπός της κοπής του είναι να παράξει κέρδος. Κέρδος το οποίο θα χρησιμοποιηθεί για την κάλυψη των εξόδων παραγωγής του, την κάλυψη εξόδων επόμενων projects, την αύξηση της υλικοτεχνικής αυτονομίας ως προς την (ανά)παραγωγή τέχνης, καθώς και την κάλυψη βιοποριστικών αναγκών. Αντιλαμβάνομαι την τέχνη μου ως βιωματική και ως φορέα της εξεγερτικής συνείδησης. Στον λόγο μου συμβολοποιείται ο πόλεμος με το υπάρχον σε κάθε του έκφανση. Είναι ό,τι μου δώσαν‘ να ζήσω, στραμμένο στα κεφάλια τους."

Ο δίσκος ανέβηκε στο soundcloud και στο youtube. Συντομα link για download.

Ανέβηκε άρθρο για τον δίσκο στην κεντρική του hiphop.gr. Ευχαριστώ πολύ τον b_ για το ενδιαφέρον και την στήριξη! Παραθέτω link.