Κορονοιός και φασισμός. Παρατηρούμε καθημερινά μαθήματα για το πως να στρέψεις έναν ιό ως βιολογικό όπλο ενάντια στην ατομική ελευθερία. Για μένα είναι όλοι ένοχοι και όλοι φέρουν τις ευθύνες τους. Οι προφανείς ένοχοι είναι οι ολοκληρωτιστές κράτιστες και κεφαλαιοκράτες που παίζουν με ανθρώπινες ζωές για τα έσοδα πολυεθνικών, αλλά η ευθύνη βαραίνει και την ατομική κίνηση, όσους επιδεικνύουν τα πάσα τους να πάνε να πιούνε τα ποτάκια τους, όσοι ζητάνε ταυτότητες για να πιστοποιούν το ποιοί είμαστε όταν μπαίνουμε σε ένα κατάστημα για να πάρουμε είδη ανάγκης και εφαρμόζουν λοιπούς κοινωνικούς ελέγχους, κάνοντας τους μπάτσους και τους χαφιέδες των αφεντικών. Μια νέα μορφή στρατικοποίησης και εκφασισμός της καθημερινότητας. Υποκύπτοντας στις απειλές της εργοδοσίας για ένα κομμάτι ψωμί. Η αξιοπρέπεια είναι το ύψιστο αγαθό. Η πείνα δεν φόβισε ποτέ τους αγωνιστές.
Ως αναρχικοί οφείλουμε να πολεμήσουμε το κρατικό φασισμό και ολοκληρωτισμό κρατώντας μια ανένδοτη στάση ενάντια στην έκδοση και παρουσίαση των πιστοποιητικών και λοιπών κοινωνικών παράσημων και πάσων για να υπάρχουμε κοινωνικά. Η αποδοχή μιας ακόμα ταυτότητας στην προκείμενη υγειονομικής θα αναδείξει νέες κοινωνικές ανισότητες και προνόμια όσο και κοινωνικό κανιβαλισμό, ρητορικές μίσους περί καθαρότητας και μιαρότητας, εκφασίζοντας περισσότερο τα λαικά στρωματά της κοινωνίας θέτοντας τα να παλεύουν ενάντια στην τάξη τους, στους άνεργους και στους μετανάστες έναντι της πλουτοκρατίας. Το να αρνείσαι τον υποχρεωτικό εμβολιασμό έμπρακτα δίχως να εμβολιάζεσαι δεν είναι ψεκ, είναι πολιτική στάση και αξιοπρέπεια μπρος στο θάνατο. Είναι η απόδειξη ότι κάποια άτομα θέτουν το σώμα τους ως ασπίδα ενάντια στον ολοκληρωτισμό και αρνούνται τους εξουσιαστικούς μηχανισμούς που με την σειρά τους, θέτουνε τους αρνητές εκτός κοινωνίας. Είναι η αρχή για μια νέα μάχη ενάντια στον κομφορμισμό, στην αποδοχή και ωραιοποίηση της εποχής. Μια στάση που θέτει στο προσκήνιο την σύγκρουση με την καθημερινότητα. Η ωδή στον πόλεμο.
Θέλουν πάσα για να μπούμε στα μαγαζιά τους; ΦΩΤΙΑ στα μαγαζιά τους. Δεν χρειαζόμαστε την καταναλωτική μανία που προωθεί ο καπιταλισμός. Δεν έχουμε ανάγκη απ' τα μαγαζιά τους, τους μπράβους τους, τους εθισμούς τους και την κουλτούρα τους. Να μπούμε σε άδεια κτήρια για να τα κάνουμε εστίες συνάντησης και συνωμοσίας. Χώρους ψυχαγωγίας και ανάπτυξης σκεπτικών. Δομές και κοινωνικές αντιστάσεις. Απο τα κάτω για τα κάτω. Δεν έχουμε ανάγκη τον καταναλωτισμό τους, έχουμε αρκετά αγαθά προσβάσιμα για να τα κλέψουμε. Αξιακά μας λείπουν. Ο καταναλωτισμός σε οδηγεί εμπεριστατωμένα σε μια λούπα κοινωνικής σκλαβιάς με σκοπό την ικανοποίηση του. Οι επίπλαστες ανάγκες και οι κοινωνικοί συμβιβασμοί μας καθιστούν σκυφτούς και αναξιοπρεπείς, όσο οικονομικοί κολοσσοί τρίβουν τα χεράκια τους πάνω στην αδυναμία μας, εμπορευματοποιώντας ακόμα και το θάνατο. Ο φόβος και η ανασφάλεια μας νεκρώνει καθημερινά στο βωμό της επίπλαστης ασφάλειας του κοινωνικού συμβολαίου.
Άρνηση στην εργασία και στους εξουσιαστικούς μηχανισμούς. Ο τρόμος να εισέλθει στα σπίτια των αστών. Σαμποτάζ και ληστείες. Επιθέσεις και κοινωνικές αναταραχές. Άμεσες και διαρκείς απεργίες για την παράλυση της παραγωγής και του εμπορίου. Φωτιά στις τράπεζες. Θάνατος στα κράτη και στο φασισμό. Αλληλεγγύη. Πολυμορφία. Αναρχία.
τομίασμα.
