Τίποτα

          Είχα δώσει προς τα έξω ένα teaser το 2017 για το κομμάτι τίποτα. Το κομμάτι είναι έτοιμο πάνω από δυο χρόνια. Το video clip ήτανε σε δικό μου σενάριο και σκηνοθεσία George ket. το όποιο όμως εν τέλει δεν θα καταφέρει να βγει στην επιφάνεια. Πήρα αυτήν την απόφαση μετά από δυο χρόνια αναμονής του μοντάζ και ενώ με λυπεί πάρα πολύ το γεγονός, αντιλαμβάνομαι ότι το να πιέζεις για να γίνει κάτι με το ζόρι, καλύτερα να το αφήνεις να κυλήσει. Δίνω λοιπόν το κομμάτι στην δημόσια σφαίρα και έτσι κλείνει το τίποτα τον κύκλο του. Σαν να μην συνέβη τίποτα. Άρτιο.

Lyrics/Raps: τομίασμα
Produced/Recorded/Mixed/Mastered by: Mastercat
Back Vocals: Ήτα
Original Video: George Ket.  [ΤΙΠΟΤΑ (Teaser)]

Πίσω απ' τα σύννεφα βλέπω... τίποτα.
Θα αλλάζαμε κάτι, μ' ακόμα τίποτα.
Πίσω απ' το τίποτα βλέπω κάτι!
Άστο τίποτα...  Είναι όλοι σκάρτοι!

Λένε ο πόλεμος, πόλεμο φέρνει μόνο.
Το ίδιο ισχύει κλιμακωτά για τον πόνο.
Φορώ τον πιο φρικτό μου σκοπό.
Επιθυμώ να συγκρουστώ με κάθε τι που δεν μ'αφήνει να εκφραστώ.
Γεννημένος μαχητής, κυνηγημένος.
Αρρωστημένος, απ' το κόσμο που ζεις μολυσμένος.
Μιαίνω ως μυημένος αρνητής.
Ούτε προσκυνητής, αλλά κι ούτε προσκυνημένος.
Φετιχιστής, κυνικός με την βια που ζεις.
Αγωνιστής, όχι MC, εσύ δεν πας να χεστείς.
Έχω διαφωνήσει πριν να εκφραστείς.
Έχω συγκρουστεί με ότι πεις, πριν το σκεφτείς.
Απολαμβάνω τον πόλεμο με θηλιά στον λαιμό.
Ασφυκτιώ απ' τον πνιγμό, ματώνω για να ακουστώ.
Γυρνώ μ' ανοιγμένο κεφάλι από το νόμο,
ήρθα να χαρίσω το θάνατο στο χρωστώ.
Άσε με λάθος να κάνω να 'χω.
Μικρός είμαι ακόμα θα μάθω.
Εικονοκλάστης, ατομικιστής δεν άρχομαι ούτε άρχω.
Συγκρούομαι, άρα υπάρχω.

Πίσω απ' τα σύννεφα βλέπω... τίποτα.
Θα αλλάζαμε κάτι, μ' ακόμα τίποτα.
Πίσω απ' το τίποτα βλέπω κάτι!
Άστο τίποτα... Λάθος σήμα απ' το μάτι.
Πίσω απ' τα σύννεφα βλέπω... τίποτα.
Θα αλλάζαμε κάτι μ' ακόμα, τίποτα.
Πίσω απ' το τίποτα βλέπω κάτι!
Το μάτι βλέπει, όσο το χέρι πράττει.

Τα μάτια μου ριπές κάνουν βόλτα στο πλήθος.
Ο κόσμος γύρω μου κακός, φρικτός, ως συνήθως.
Τα μυαλά τους γυμνά, είναι γύρω μου χιλιάδες φονικά,
που το βρήκανε τόσο μίσος;
Κι είμαι στο όριο, ξενιτιά, φυλακή, καρφωτή,
από το περιθώριο.
Παρότι πελώριο, πέφτει αστραπή το πραιτόριο.
Είμαι άτομο πρώτα από μόριο.
Οι απορίες για τον κόσμο, γίναν ημικρανίες.
Βίαιες παιδικές αναμνήσεις είναι οι αϋπνίες,
κύριοι και κυρίες, βγήκα να θερίσω ανώμαλα τις ομαλίες.
Είμαι κραυγή απ'το υπόγειο. Ψίθυρος. Χάνομαι...
Μαύρος καπνός, στ'αστρικό πλήθος.
Όλος ο κόσμος στραβός, μα εγώ είμαι ο ίσιος.
Μιερός. Κύμα στο διαδίκτυο, ο Οχετός.
Έχω αξιακές διαφωνίες για αυτό συγκρούομαι.
Την πόρτα σου σπάμε, δεν κρούουμε.
Όποιος δεν θέλει αλλαγή, η αλλαγή θα τον βρει.
Είναι θέσεις απέναντι ή μαζί.

Μάρτης

          Σαν σήμερα πριν 9 χρόνια, ένας από εμάς, έπεσε νεκρός. Έπεσε νεκρός από τις σφαίρες των ένστολων δολοφόνων, στον πόλεμο που μας κήρυξε από την πρώτη μας στιγμή ύπαρξης, το κράτος και οι ποικίλες εξουσίες που ασκούνται στα σώματα μας. Κάποια άτομα επιλέγουν τον μόνο πραγματικά ηθικό δρόμο που σε αφήνει να επιλέξεις αυτή η κοινωνία, την ένοπλη σύγκρουση. Τον ένοπλο αγώνα. Γιατί, δυο είναι οι επιλογές, είτε ζεις σκυφτός, είτε πεθαίνεις ελεύθερος. Ο Λάμπρος Φούντας ως αναρχικός επέλεξε το δεύτερο. Εγώ με την σειρά μου, δεν μένει παρά να τιμήσω την μνήμη του με μια μικρή συνεισφορά, διότι το κίνημα που ξεχνάει τους νεκρούς του, ξεχνάει τον αγώνα του. Κανείς δεν πεθαίνει το Μάρτη, ο Μάρτης αντάρτες γεννά.

Mixed by: Fat Basstard

Mastered by: Mastercat

Recorded @ Pineline Music Lab

Beat: BD Foxxxmoor

Poster/Artwork: Σκλάβος

Με ένα κεφάλι βαρύ, κι ένα δεξί σφιγμένο.
Ξεκίνησα απ' τη Ρώμη για τόπο ονειρεμένο.
Μα έχω ένα δρόμο μακρύ, καταραμένο.
Κι όπου βαδίσω και σταθώ με λένε ξένο.

Από το γκρίζο βαδίζω, και χρωματίζω το μηδέν,
με βαθύ κόκκινο, απ' το αίμα μου που αγγίζω.
Κι όσο σκαλώνω με τα χρώματα, γύρω παγώνουν πτώματα,
κι ήρθα, είμαι Φλεβάρης, να φλεβίσω.
Είμαι κατάρα που περνά, από το κόσμο σας ξυστά,
λαχταρά, κάτω το σύμπαν σας να ρίξω.
Σκάλα-σκάλα, κατεβάζω ότι βρω,
το σάπιο σας πολιτισμό, ως μίασμα να καθαρίσω.
Με μίσησαν από την γέννα μου, και με επικυρήξαν,
πασχίσαν, κι έτσι κάτω με ρίξαν.
Σηκώθηκα, κι ας με χτύπησαν, κάτω δεν με κρατήσαν.
Και ζήσανε αυτοί καλά, γιατί εμείς δεν ζήσαμε...
Προσπάθησαν σθεναρά, να με γαμήσουν και τη γαμήσαν.
Είμαι επιζώσα, κι επιζήσας.
Μα όταν έγινα το κτήνος που χτίσαν, την κοπανήσαν.
Αφήνω κηλίδες στους δρόμους σας,
και αυτό με τη πλατή απ' τo νόμο σας.
Μετά να μην ρωτάς.
Οι νύχτες σας θα γίνουν πιο μαύρες απο το δέρμα μας.

Κι είμαστε παιδιά, μεγαλωμένα από το φόβο.
Ζωγραφιά, που ξέβρασε ο πόλεμος στην αμμουδιά,
με φύκια και φουσκωμένη κοιλιά,
παιδιά νεκρά, στα κόκκινα ντυμένα, κι από το βαθύ μας μπλε πνιγμένα.
Βγείτε, πείτε, κι άλλα για μένα.
Στήσαν χορό, κι όλη η χαρά μου έγινε διαταραχές συντεταγμένα.
Εικόνες με στοιχειώνουν μου γυρνά.
Κοίτα με να δεις την διαφορά!
Όλα σας τα λόγια ήταν, κι είναι, ειρωνικά.
Κανείς σας δεν παίρνει το θάνατο στα σοβαρά.
Κανείς σας δεν παίρνει το θάνατο μου σοβαρά.
Η απάθεια σας με νικά.
Με κάνει να πάρω το θάνατο σας σοβαρά.
Άμα δεν πέσεις, πες μου πως θα σηκωθείς.
Κι είναι η πτώση, μια διαδικασία μόνο να υπερβείς.
Αν δεν πεθάνεις, πες μου πως θα γίνεις σύμβολο;
Στο κόσμο, που το να ζεις, δεν είναι κάτι σίγουρο.
Ο φόβος με κρατά σκυμμένο.
Κι έχω αναμμένο στο δεξί, το μέλλον μου πυρακτωμένο.
Θα σκάσω να τους λιώσω στο κάλεσμα της.
Γδάρτης. Σαν να 'μαι Μάρτης.

Μα θα ξανάρθει συντρόφια. Ο Λάμπρος θα ξανάρθει...

Έκφραση

         Πολλοί αναρωτιούνται, γιατί κάνω τόσο αυστηρή κριτική όταν ρωτάνε την γνώμη μου και τι σκατά ακούω εν τέλει. Λοιπόν, προς όλους τους MCS: Πρώτον, εσύ ρώτησες την γνώμη μου! Δεύτερον, δεν σας ακούω, δεν με καλύπτετε. Ακόμα και το ραπ που κάνω εγώ, την ίδια μου την τέχνη, το θεωρώ με βαριά καρδιά καλό! Θεωρώ ότι υπάρχουν τεράστια κενά και περιθώρια εξέλιξης στην τέχνη μου!

         Από πολλούς θεωρούμαι καλός MC, παρότι με αντιπαθεί η συντριπτική πλειοψηφία που με ακούει, αυτό είναι καλό δείγμα για την τέχνη μου (σίγουρα όχι για μένα (ή για αυτούς)), αλλά προσπαθώ αρκετά ώστε να γίνω καλύτερος σε αυτό που κάνω, χωρίς να κοιτάζω πως θα πιαστώ για να ανέβω από άλλους! Για μένα το ραπ δεν είναι ζήτημα προβολής αλλά ζήτημα αυτοεξέλιξης! Δεν κάνω συμμετοχές άμα δεν σε συμπαθώ ή δεν έχουμε κάποιες κοινές πραγματικότητες. Διότι η τέχνη είναι επικοινωνία όχι μάρκετινγκ. 

          Που θέλω να καταλήξω; Παιδάκια δεν είμαι ξινός, ούτε μαλάκας, ούτε έχω έπαρση, άπλα δεν είμαι από τους τύπους που χαϊδολογάνε αυτιά. Άμα δεν μ'αρέσει κάτι θα το πω! Συγνώμη που έχω το θράσος της γνώμης μου, μα δεν αλλάζω γνώμη. Ποτέ δεν ήμουν εύκολος ακροατής, ούτε εύκολος γενικά σαν άνθρωπος, για αυτό και δεν είμαι συμπαθής! Ο κόσμος σε συμπαθεί όταν του λες πολλά "Ναι!" και πολλά "Μπράβο!", τότε για όλους είσαι καλός! Η ειλικρίνεια είναι από τις αρετές που δεν εκτιμά ο κόσμος της επιφάνειας!

          Σε όσους συνεχίζουν να στηρίζουν την τέχνη μου, και μου δίνουν μια ώθηση, να συνεχίζω να την επικοινωνώ, ευχαριστώ. Εγώ έτσι κι αλλιώς θα δημιουργώ, αν το επικοινωνώ εξαρτάται με το αν βρίσκω αυτιά στην απέναντι όχθη. Αν κάποια στιγμή θεωρήσω ότι δεν βρίσκω δεν πειράζει, θα τα γράφω για να τα ακούω εγώ και να κάνω την αυτοψυχανάλυση μου. Ένας από τους λόγους που ήμουν ανενεργός για κάποια χρόνια ήτανε και αυτός, δεν θεωρούσα ότι υπήρχε κάποιος απέναντι! Ο πρώτος και πιο σημαντικός λόγος που δημιουργώ πάντα θα είναι η έκφραση! Μετατρέποντας την κραυγές μου σε μελωδίες!

Γενέθλια

          Αφιερώνω αυτό το κομμάτι από καρδιάς, σε όλους τους πεσόντες αγωνιστές και αγωνίστριες. Στα φυλακισμένα συντρόφια και στα κυνηγημένα αδέρφια μου. Σε όλα τα παιδιά κάτω από την μαυροκόκκινη. Και μακάρι όντως να είχα φτερά!

Βeat: Venef

Recorded/Mixed/Mastered by: incognito m. @ Pineline music lab

Πείτε στ' αφεντικό πως απόψε δεν θα μπορέσω.

Έχω να πω στην συντροφιά μου σ' αγαπώ και να βγω έξω!
Με κίνδυνο να κλειδωθώ, μα αν ήτανε να διαλέξω,
σ' αλυσίδα στο λαιμό ή στο πόδι, θα αναπνεύσω.
Και πες του επίσης: αν με δεις στις ειδήσεις μην φρίξεις!
Διάλεξα την ζωή έναντι δουλείας και πλήξης.
Διάλεξα τα συνθήματα σχέσεις και καταλήψεις.
Στο δρόμο που γεννήθηκα γεννιούνται οι συνειδήσεις.
Πες του πως τα λεφτά με το ζόρι βγαίνουν για νοίκι,
πως τα αδέρφια μου γύρισαν την γη σε πλάτη και μήκη.
Πες του πως ο τροχός που γυρνάω μαγκώνει αν λείπει,
ότι μπορεί να τρέχω γρήγορα, μα δεν με λένε Mickey.
Είναι η φάκα τα λεφτά, όλες οι ανέσεις που δεν έχεις.
Όσα κι αν έχεις, θα θες όσα ποτέ δεν θα μπορέσεις.
Κι όσο κι αν τρέχεις ο τροχός δεν λυγίζει γυρνά.
Το καρότο στην κορφή, πλαστικό δεν χαλά.
Και είναι μια μέρα που είπα δεν πάω για δουλειά,
κι όλα στην μέρα αυτή θα μοιάζαν φωτεινά στο μαχαλά.
Μα κάτι με χαλά, όλοι τρέχουνε λυσσασμένα,
κι όλοι μοιάζουνε στο σήμερα, τόσο στο χθες με μένα.

Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά.
Τις εντεχνίλες κόψε, ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο είσαι κι απόψε.
Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά
Τις εντεχνίλες κόψε, και μίλα μου για θάνατο.

Είναι νωρίς για να παραιτηθείς, αργά να αλλάξεις γνώμη.
Όλοι δρόμοι οδηγούν, Μαύρο Δεκέμβρη μες στην Ρώμη.
Έχω κλειστό το κινητό, τον αριθμό στο παντελόνι.
Φωνάζω δυνατά ότι : ΤΟ ΜΊΣΟΣ ΜΕΓΑΛΏΝΕΙ!
Παιδί χωρίς γονείς, χωρίς λεφτά, με μια συγνώμη,
που έχω γνώμη και την λέω, που την πράττω έξω με τόλμη!
Έχω στα χέρια μου χαρακές από σύρματα,
παιδί σε εργοτάξιο, που ανδρώθηκε στα λήμματα.
Αυτά τ'αφεντικό μου τα ξέρει, μην του τα πεις,
για αυτόν δουλεύουν μετανάστες, αυτοί δεν έχουν γονείς.
Και ότι του πεις, σιγά να μην τον αγγίζει,
λες και κάποιος έγινε αφεντικό χωρίς να το αξίζει!
Σε περιμένω απ' την δουλειά, έχω στρωμένο το τραπέζι
έχω ατμόσφαιρα καλή, στο μυαλό μου κραυγές και γρέζι.
Έχω βάλει "38 χιλιοστά" στα ηχεία να παίζει,
με μια λέξη να 'χα δίπλα τον Μιχάλη, τον Αλέξη.
Να 'χα φτερά και να πέταγα στην μητρόπολη,
να αγκάλιαζα όλα τα παιδιά κάτω απ' την μαυροκόκκινη.
Κανένας μην τα δει, κανένας μην τα αγγίζει,
και ας πέθαινα μετά, 1-3 κάπου στο Γκύζη.

Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά.
Τις εντεχνίλες κόψε, ένα βήμα πιο κοντά στο θάνατο είσαι κι απόψε.
Ο χρόνος σου φεύγει μακριά, ο ήλιος γυρίζει πίσω δεν κοιτά
Τις εντεχνίλες κόψε, και μίλα μου για θάνατο, για θάνατο κι απόψε.

Live: Οικονομικής ενίσχυσης@ Θεσσαλονίκη, Τρίγωνο Πολυτεχνείου, 12/01

          Σάββατο, 12/01, θα βρίσκομαι στην Θεσσαλονίκη μετά από 2 χρόνια που έχω να πατήσω επί σκηνής στην πόλη! Η διοργάνωση του live είναι το Radio Revolt για την οικονομική ενίσχυση του. Το live ξεκινάει 22.00 (αυστηρά!) και θα γίνει στο τρίγωνο του πολυτεχνείου! Θα παίξω ως novaroma μαζί με τον Σκλάβο. Μαζί μας θα βρεθούν επί σκηνής ο Σαρδάμ και ο Πυράκανθος.

          Όπως σε κάθε live που συμμετέχω θα υπάρχει distro, για όποιο άτομο μπορεί και θέλει να στηρίξει το έργο μου.

          Το Radio Revolt πλημμύρισε, άλλα αν κανείς ψάξει το ιστορικό του θα δει ότι, ούτε από φωτιά καταλαβαίνει, ούτε από μπάτσους. Υπάρχουν πάντα όμως απώλειες, και υλικοτεχνικές ζημίες και εκεί καλούμαστε εγώ και εσύ που διαβάζεις ως αλληλέγγυοι να στηρίξουμε τα μέσα του αγώνα. Ραντεβού στο πολυτεχνείο!