Κυριακή 20 Σεπτεμβρίου 2015

Rap Live: Οικονομικής ενίσχυσης συλληφθέντων @ΤΕΙ Αθήνας, 21/9

          Την προηγούμενη Κυριακή, 13/9, Αναρχικοί/Αντιεξουσιαστές αγωνιστές προχώρησαν στην κατάληψη του Τ.Ε.Ι Αθηνών ως κίνηση έμπρακτης αλληλεγγύης στους αγώνες που διαμορφώνονται και διαδραματίζονται στην παρούσα χρονική και πολιτική συγκυρία. Πιο ειδικά:


– ΑΜΕΣΗ ΧΟΡΗΓΗΣΗ ΤΩΝ ΑΔΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΑΡΧΙΚΟΥ ΝΙΚΟΥ ΡΩΜΑΝΟΥ
– ΑΜΕΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΣΗ ΤΗΣ ΕΥΗΣ ΣΤΑΤΗΡΗ
– ΑΡΣΗ ΤΩΝ ΠΕΡΙΟΡΙΣΤΙΚΩΝ ΟΡΩΝ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ ΤΣΑΚΑΛΟΥ
– ΝΑ ΤΣΑΚΙΣΟΥΜΕ ΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΣΕ ΚΑΘΕ ΤΟΥ ΕΚΦΑΝΣΗ
– ΣΑΜΠΟΤΑΖ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΣΗ ΣΕ ΚΑΘΕ ΘΕΣΜΙΚΗ-ΕΚΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑ

          Την Πέμπτη, 17/9, βρισκόμασταν στους δρόμους ενάντια σε κάθε μορφή ολοκληρωτισμού. Με πολύ ξεκάθαρη πρόθεση. Άμεση σύγκρουση με το κράτος, με τον καπιταλισμό, με τον φασισμό και κάθε ένα γαμημένο πλάσμα που θα σταθεί εμπόδιο για τα ιδιωτικά του συμφέροντα. Κάποιοι σταθήκαμε πολύ τυχεροί και την γλιτώσαμε πολύ φτηνά από τα χέρια του κράτους. Εννέα φίλοι μου πέσαν για ύπνο νωρίς.


       
          Όσους πιάσανε τους βασάνισαν φρικτά, τους έσπασαν χέρια, πόδια, δόντια, πλευρά, δάκτυλα, με εξωφρενικά σαδιστικά και παραδειγματικά βασανιστήρια. Ώστε εσύ και εγώ, αύριο να φοβόμαστε φρικτά να βρεθούμε σε μια παρόμοια θέση και να μην κατέβουμε ποτέ ξανά στο δρόμο. Σαν να μην έφτανε όλο αυτό, τα δικαστικά έξοδα που εκβιαστικά πρέπει να κατατεθούν άμεσα φτάνουν κοντά στα 5.000 ευρώ, σε μια χώρα που ο βασικός μισθός είναι 440 ευρώ. Βρισκόμαστε μάρτυρες μπροστά σε μια ξεκάθαρη συστημική καταστολή υλικών πόρων. Μας στερούν αγωνιστές και λεφτά. Στο κράτος έχω να πω: Είμαστε πολλοί και λεφτά υπάρχουν. Μέχρι την ολοκληρωτική καταστροφή του, θα είμαστε στους δρόμους πιο λυσσασμένοι από ποτέ.


ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΜΙΑ ΠΡΟΣΑΓΩΓΗ ΧΡΩΣΤΑΜΕ ΜΙΑ ΑΠΑΓΩΓΗ.



          Βρισκόμαστε στο σήμερα, που καλούμε τον κόσμο του αγώνα στο κατειλημμένο ΤΕΙ Αθήνας, την Δευτέρα, 21/9, σε μια πολιτική δράση αλληλεγγύης για τους παραπάνω συλληφθέντες οργανωμένη απο την συνέλευση αναρχικών/αντιεξουσιαστών κατειλημμένου ΤΕΙ Αθήνας. Θα βρίσκομαι εκεί να στηρίξω οικονομικά και πολιτικά τους αγωνιστές. Να τους αφιερώσω αυτήν την βραδιά και τις επόμενες στο δρόμο. Αφιερωμένο λοιπόν, στον ανθό της μόλυνσης και της εξεγερτικής νεολαίας.


          Τέλος, θα ήθελα να καταγράψω και να κοινωνικοποιήσω κάποιες προσωπικές σκέψεις και προβληματισμούς, απολογιστικά, όσων αφορά το "Open Mics/Graffiti".

          Για όσους έχουν παρακολουθήσει την πορεία μου μέχρι στιγμής, προσπαθώ να διαφυλάσσω τα πολιτικά χαρακτηριστικά των event που συμμετέχω μέχρι τελικής πτώσεως. Το κόστος αυτής της επιλογής είναι να μην συμμετέχω στο 90% των event που με καλούν. Πλέον το πήραν χαμπάρι ότι εδώ κάνουμε μια πολιτική δράση και δεν με καλούν καν. Η πολιτική μου δράση είναι το ραπ, είμαι πολιτικό ον και όχι ραππάς. Υπάρχουν πάντα εξαιρέσεις στον κανόνα για αυτό και υπάρχει ακόμη η συμμετοχή μου σε κάποια events. Όπου υπάρχει η ενοποίηση λόγου και πράξης. Ξεκινάνε ως πολιτικά και να λήγουν ως έχει. Μακριά απο κάθε λογής πολιτικού/καλλιτεχνικού καραγκιόζη. Εδώ βρίσκεται και το πρόβλημα με την παρόν δράση.

          Ένα event που εμπεριέχει την ανοιχτή καλλιτεχνική συμμετοχή σχεδόν οποιουδήποτε, σημαίνει πως μπορεί να ακουστεί/βαφτεί σχεδόν οτιδήποτε εκεί πέρα και να προσπεραστεί ως φυσιολογικό ή σχεδόν φυσιολογικό. Κάτι που προσωπικά με τρελαίνει ως σκέψη, το ότι εγώ θα δίνω τον αγώνα μου και θα έχω βάλει ξεκάθαρα πολιτικά χαρακτηριστικά και ένας γαμημένος θα έρθει να μου ραπάρει για το χόρτο και την πούτσα του ή οτιδήποτε σκατά έχει στο κεφάλι του. Ο οποιοσδήποτε καλείται να βάλει χαρακτηριστικά εν δυνάμει εχθρικά αξιακά με μένα. Για αυτό και καλώ και προκαλώ τον κόσμο που θα έρθει και που με ακούει να φύγει απο την παθητικότητα και να μην δεχθεί να ακούσει οτιδήποτε λερώνει τα πολιτικά χαρακτηριστικά μιας πολύμορφης αναρχικής δράσης.

          Πιο λαϊκά, αν πιάσουν μικρόφωνα για να κάνουν battle, να αυτοπροβληθούν και να το παίξουν κάτι, να φύγουν με μπουνιές. Βρισκόμαστε στο κατειλημμένο ΤΕΙ Αθήνας όπου μπαίνεις και βγαίνεις με κίνδυνο δικαστικές κυρώσεις. Δεν είναι παιδική χαρά, προσαγωγές, συλλήψεις, ξύλο είναι το καθημερινό ενδεχόμενο. Υπάρχουν μπάτσοι, υπάρχουν και φασίστες στην γειτονιά. Εμείς στέκουμε περήφανο αγκάθι στον ολοκληρωτισμό τους.

          Να γεμίσουμε τους γκρίζους τοίχους με το μαύρο χρώμα της εξέγερσης, με παρεμβατικά πολεμικά έργα τέχνης. Να πιάσουμε μικρόφωνα για να σπείρουμε τον ιό της μόλυνσης. Σύγκρουση στην σύγκρουση μέχρι την ολική. Εγώ ως αναρχικός αγωνιστής θα σταθώ εκεί για να διαφυλάξω τα πολιτικά χαρακτηριστικά της δράσης. Η παρόν δράση είναι αγώνας και όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι έχουμε πόλεμο δεν χωράνε στον αγώνα. Δεν πάω σε live, εγώ πάω στον πόλεμο.