"...Έτσι όπως μ' έμαθες σκληροπυρηνικά ρομαντικός...."
Γαμώ το Χριστό σου, όχι δεν χάρηκα που σε άκουσα. Ούτε καν χάρηκα που εγώ σε πήρα για να σε ακούσω. Σε πήρα ένα τυπικό τηλέφωνο για χρόνια πολλά. Μια πολύ καλή πρόφαση για να σε ακούσω. Δεν ψήνεσαι ούτε να με ακούσεις ούτε να σε ακούσω. Για το πρώτο είμαι σίγουρος. Αλλά θα ψηνόμουν να σε δω και να σου πω όσα δεν ψηνόσουν να ακούσεις στα μούτρα σου. Για αυτό δεν είμαι. Όχι δεν θα στο πω από εδώ. Γαμώ το κεφάλι σου ρε. Δεν σε μισώ. Βγες από το κεφάλι μου. Χμμ, ο Δον κιχώτης γυρνάει στο κεφάλι μου.
"...Έχουμε χαραμίσει τόσες σελίδες και τόσες ιστοσελίδες για να πούμε αυτά που θα λέγαμε στα ίσια αν ήμασταν λίγο πιο σίγουροι και λίγο λιγότερο επιδειξίες. Παπάρια. Νόμιζα ότι ήθελα κάτι να γράψω, αλλά... ξέχνα το!..."
Καλή προσποίηση για να γλιτώσω από τα βλέμματα. Αει γαμήσου και εσύ, μίλα περισσότερο να σε καταλαβαίνω. Προσπαθώ, γιατί με γαμάς; Κάθε κείμενο που γράφεις με χτυπά καρφί λες και το γράφεις για μένα. Είμαι ένα εγωπαθέστατο, εγωκεντρικό, απόβλητο και το ξέρω. Κάθομαι κλεισμένος στο κλουβί μου και μισώ όλο τον κόσμο. Ένα σνόμπ και καλά συνειδητοποιημένο, γαμημένο, αναρχο-κομμουνί που δεν προσφέρει τίποτα. Ο πιο βρώμικος από όλους, το μίασμα της Ρώμης. Συγνώμη όμως, δεν θα στα πω, μάλλον γιατί είμαι αρκετά ψωνάρα για να μην το παραδεκτώ δημόσια.
"...Έλα να νιώσεις καλλιτέχνης λοιπόν. Πάρε τ'αμάξι και πάμε κάπου ψηλά για να δω..."
Την έπαθα, μόλις το κάνα. Βλέπεις και αυτό το blog ένα γαμημένο δημόσιο ημερολόγιο είναι. Ο καθένας μπορεί να βλέπει και να προσπερνάει την ψυχή μου, ακόμα και να την σχολιάζει. Κάτι περίπου σαν τα κομμάτια μου. Ίσως και εδώ να είμαι περισσότερο πόρνη. Τουλάχιστον στα κομμάτια μου ακούς και την φωνή μου να τρέμει. Γάμησέ το. Νόμιζα ότι ήθελα κάτι να γράψω, αλλά... Όχι, εγώ θα το πω. Κάτι θέλω να γράψω. Απλά δεν είναι για όλους.
"...Είναι για σένα που δεν σ'είχα ποτέ, κι όμως σε είχα ανάγκη, όπως δεν είχα ανάγκη κανέναν, ποτέ μα ποτέ..."
Θέλω να γίνεσαι όλο και καλύτερη, να σε βλέπω να δημιουργείς. Να εξελίσσεσαι και να ωριμάζεις περισσότερο. Να ασχοληθείς με την σκέψη σου. Να διαβάσεις και να αμφισβητείς χωρίς να τα παρατάς. Να ψάχνεις την αλήθεια. Θέλω μια μέρα να με ταπώνεις και να σε ακούω να μιλάς και να μαθαίνω πράγματα. Σε θέλω με δυναμικό λόγο και δημιουργικά χέρια και σκέψη. Θέλω να κοιμόμαστε παρέα και να το κάνουμε όλη νύχτα χωρίς να σε βαριέμαι. Να φτιάξουμε μουσική παρέα και να ταξιδεύουμε. Να γνωρίσουμε κόσμο και να χαρίσουμε τα πιστεύω και τις ιδέες μας. Την τέχνη και το πάθος του σφυριού. Αυτό που δημιουργεί και καταστρέφει. Να μ'αγαπας όπως και όσο θα σ'αγαπω. Να με σέβεσαι και θα σε σέβομαι όσο σε σέβονται οι πράξεις και ο λόγος σου. Κάνε το ίδιο. Να μου είσαι πιστή ψυχικά και εγκεφαλικά. Σωματικά ίσως και να το δεχόμουν, αρκεί να μπορείς να μου το εξηγήσεις, να το αιτιολογήσεις και να το στηρίξεις. Αν πιστεύεις πως όλα αυτά θα γίνουν τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς γιατί δεν θα υπάρχει κάτι άλλο να ψάχνω. Δεν θα έχω λόγο να κοιτάξω έξω από τα μάτια σου. Επίσης το πιο σημαντικό από όλα. Θέλω να με πείθεις κάθε μέρα για το πόσο σοβαρά πρέπει να σε πάρω.
Αν ποτέ το διαβάσεις μην απαντήσεις. Δεν ψήνομαι να σε ακούσω.
το "ρομαντικό" μίασμα
υ.γ.
Γαμιέσαι σκρόφα. Ελπίζω να γαμιέσαι τουλάχιστον καλά και να ξεχνιέσαι από αυτό που είσαι...
Γαμώ το Χριστό σου, όχι δεν χάρηκα που σε άκουσα. Ούτε καν χάρηκα που εγώ σε πήρα για να σε ακούσω. Σε πήρα ένα τυπικό τηλέφωνο για χρόνια πολλά. Μια πολύ καλή πρόφαση για να σε ακούσω. Δεν ψήνεσαι ούτε να με ακούσεις ούτε να σε ακούσω. Για το πρώτο είμαι σίγουρος. Αλλά θα ψηνόμουν να σε δω και να σου πω όσα δεν ψηνόσουν να ακούσεις στα μούτρα σου. Για αυτό δεν είμαι. Όχι δεν θα στο πω από εδώ. Γαμώ το κεφάλι σου ρε. Δεν σε μισώ. Βγες από το κεφάλι μου. Χμμ, ο Δον κιχώτης γυρνάει στο κεφάλι μου.
"...Έχουμε χαραμίσει τόσες σελίδες και τόσες ιστοσελίδες για να πούμε αυτά που θα λέγαμε στα ίσια αν ήμασταν λίγο πιο σίγουροι και λίγο λιγότερο επιδειξίες. Παπάρια. Νόμιζα ότι ήθελα κάτι να γράψω, αλλά... ξέχνα το!..."
Καλή προσποίηση για να γλιτώσω από τα βλέμματα. Αει γαμήσου και εσύ, μίλα περισσότερο να σε καταλαβαίνω. Προσπαθώ, γιατί με γαμάς; Κάθε κείμενο που γράφεις με χτυπά καρφί λες και το γράφεις για μένα. Είμαι ένα εγωπαθέστατο, εγωκεντρικό, απόβλητο και το ξέρω. Κάθομαι κλεισμένος στο κλουβί μου και μισώ όλο τον κόσμο. Ένα σνόμπ και καλά συνειδητοποιημένο, γαμημένο, αναρχο-κομμουνί που δεν προσφέρει τίποτα. Ο πιο βρώμικος από όλους, το μίασμα της Ρώμης. Συγνώμη όμως, δεν θα στα πω, μάλλον γιατί είμαι αρκετά ψωνάρα για να μην το παραδεκτώ δημόσια.
"...Έλα να νιώσεις καλλιτέχνης λοιπόν. Πάρε τ'αμάξι και πάμε κάπου ψηλά για να δω..."
Την έπαθα, μόλις το κάνα. Βλέπεις και αυτό το blog ένα γαμημένο δημόσιο ημερολόγιο είναι. Ο καθένας μπορεί να βλέπει και να προσπερνάει την ψυχή μου, ακόμα και να την σχολιάζει. Κάτι περίπου σαν τα κομμάτια μου. Ίσως και εδώ να είμαι περισσότερο πόρνη. Τουλάχιστον στα κομμάτια μου ακούς και την φωνή μου να τρέμει. Γάμησέ το. Νόμιζα ότι ήθελα κάτι να γράψω, αλλά... Όχι, εγώ θα το πω. Κάτι θέλω να γράψω. Απλά δεν είναι για όλους.
"...Είναι για σένα που δεν σ'είχα ποτέ, κι όμως σε είχα ανάγκη, όπως δεν είχα ανάγκη κανέναν, ποτέ μα ποτέ..."
Θέλω να γίνεσαι όλο και καλύτερη, να σε βλέπω να δημιουργείς. Να εξελίσσεσαι και να ωριμάζεις περισσότερο. Να ασχοληθείς με την σκέψη σου. Να διαβάσεις και να αμφισβητείς χωρίς να τα παρατάς. Να ψάχνεις την αλήθεια. Θέλω μια μέρα να με ταπώνεις και να σε ακούω να μιλάς και να μαθαίνω πράγματα. Σε θέλω με δυναμικό λόγο και δημιουργικά χέρια και σκέψη. Θέλω να κοιμόμαστε παρέα και να το κάνουμε όλη νύχτα χωρίς να σε βαριέμαι. Να φτιάξουμε μουσική παρέα και να ταξιδεύουμε. Να γνωρίσουμε κόσμο και να χαρίσουμε τα πιστεύω και τις ιδέες μας. Την τέχνη και το πάθος του σφυριού. Αυτό που δημιουργεί και καταστρέφει. Να μ'αγαπας όπως και όσο θα σ'αγαπω. Να με σέβεσαι και θα σε σέβομαι όσο σε σέβονται οι πράξεις και ο λόγος σου. Κάνε το ίδιο. Να μου είσαι πιστή ψυχικά και εγκεφαλικά. Σωματικά ίσως και να το δεχόμουν, αρκεί να μπορείς να μου το εξηγήσεις, να το αιτιολογήσεις και να το στηρίξεις. Αν πιστεύεις πως όλα αυτά θα γίνουν τότε δεν χρειάζεται να ανησυχείς γιατί δεν θα υπάρχει κάτι άλλο να ψάχνω. Δεν θα έχω λόγο να κοιτάξω έξω από τα μάτια σου. Επίσης το πιο σημαντικό από όλα. Θέλω να με πείθεις κάθε μέρα για το πόσο σοβαρά πρέπει να σε πάρω.
Αν ποτέ το διαβάσεις μην απαντήσεις. Δεν ψήνομαι να σε ακούσω.
το "ρομαντικό" μίασμα
υ.γ.
Γαμιέσαι σκρόφα. Ελπίζω να γαμιέσαι τουλάχιστον καλά και να ξεχνιέσαι από αυτό που είσαι...